• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قرینه لفظی (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: قرینه لفظی.


لفظ دلالت کننده بر مراد جدّی متکلّم را قرینه لفظی گویند.



قرینه لفظی، قرینه‌ای است از جنس لفظ که بیانگر مراد جدی متکلم می‌باشد،

۱.۱ - مثال

مثل: کلمه «اسد» در جمله «رایت اسداً» که بدون قرینه استعمال شده است و بر « حیوان درنده » که معنای حقیقی آن است، دلالت می‌کند،
ولی اگر قرینه‌ای به آن ضمیمه شود و گفته شود: «رایت اسدا یرمی» در این صورت، به کمک قرینه لفظی (یرمی) بر «مرد شجاع» که معنای مجازی کلمه است، دلالت خواهد کرد.
[۱] لغت‌نامه دهخدا، دهخدا، علی اکبر، ج۱۰، ص۱۵۴۷۶.



۱. لغت‌نامه دهخدا، دهخدا، علی اکبر، ج۱۰، ص۱۵۴۷۶.
۲. فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص ۲۷۳.    
۳. اجود التقریرات، نائینی، محمد حسین، ج۱، ص۴۷۹.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۳۳، برگرفته از مقاله «قرینه لفظی».    

رده‌های این صفحه : قرینه




جعبه ابزار