• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قدّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قِدّ (به کسر قاف و تشدید دال) از واژگان نهج البلاغه به معنای تکّه پوست دباغی نشده است. این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند: قَدّ (به فتح قاف و تشدید دال) به معنای قامت و قِدّه (به کسر قاف و تشدید دال) به معنای طریقه است. حضرت علی (علیه‌السلام) در مقام موعظه و ... از این واژه استفاده نموده است.



قِدّ به معنای تکّه پوست دباغی نشده است. قَدّ به معنای قامت آمده است. کلمه قِدّه دال به معنای طریقه است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه ۴۵ از شاعری نقل کرده که گوید:
و حسبک داء ان تبیت ببطنةو حولک اکباد تحن الی القدّ
«این درد برای تو کافی است که با شکم پر بخوابی حال آنکه در اطراف تو جگرهایی هستند که شائق تکّه پوست دباغّی نشده می‌باشند.» (شرح‌های نامه: ) یعنی چیزی برای خوردن پیدا نمی‌کنند که اگر تکّه پوستی هم باشد می‌خواهند بخورند.
و در خطبه ۸۳ فرموده است: «وَإِنَّمَا حَظُّ أَحَدِكُمْ مِنَ الاَْرْضِ، ذَاتِ الطُّولِ وَالْعَرْضِ، قِيدُ قَدِّهِ، مُتَعَفِّراً عَلى خَدِّهِ!» یعنی نصیب یکی از شما از این زمین عریض و طویل به‌ اندازه قامت شماست (یعنی قبر) در حالیکه صورتش بر خاک نهاده شده. (شرح‌های خطبه: ) لفظ «قید» به معنای مقدار و «قدّ» به معنای قامت است.
و نیز در خطبه ۸۳ در مقام موعظه فرموده است: «أَوَلَسْتُمْ أَبْنَاءَ الْقَوْمِ وَالابَاءَ ... تَحْتَذُونَ أَمْثِلَتَهُمْ، وَتَرْكَبُونَ قِدَّتَهُمْ» «آیا پسران اقوام گذشته و پدران کنونی نیستید که پیروی می‌کنید از کارهای آنها و می‌روید راه‌های آنها را.» (شرح‌های خطبه: ) کلمه «قدّة» به کسر اوّل و تشدید دال به معنای طریقه است.


این ماده سه بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۴۵.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۱۲۵.    
۳. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۱۲۵.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۷۹، نامه ۴۵.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۸۰، نامه ۴۵.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، نامه ۴۵.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۵۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۶۸.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۸۴.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۰، ص۱۹۸.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۱۱۷.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۶، ص۲۸۸.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۶۲، خطبه ۸۲.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۴۴، خطبه ۸۱.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۴، خطبه ۸۳.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۶۱.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۶۵.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۶۷.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۳، ص۴۵۴.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۶۹.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۲۷۵.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۵۴، خطبه ۸۲.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۱۳۸، خطبه ۸۱.    
۲۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۱، خطبه ۸۳.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۵۵.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۳۴.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۳۹.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۳، ص۳۹۸.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۵، ص۴۱۰.    
۳۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۲۶۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «قدد»، ج۲، ص۸۵۴.    






جعبه ابزار