قاعدۀ اعتبار سَبْق طهارت مُطَهِّر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدۀ اعتبار سَبْق طهارت مُطَهّر (قاعدۀ اشتراط طهارت مُطَهّر) از
قواعد فقهی به معنای شرط بودن طهارت و پاک بودن مطهِّر در تطهیر
نجس است. از آن در باب
طهارت سخن گفته‌اند.
قاعدۀ اعتبار سَبْق طهارت مُطَهّر عبارت است از اینکه در تطهیر نجس به یکی از مطهِّرات، مانند
آب و
خاک، طهارت و پاک بودن آن مطهِّر شرط است.
اکثر فقها از عنوان یاد شده تعبیر به قاعده نکرده‌اند. تنها بعضی از آن با عنوان قاعده نام برده‌اند؛
اما کلّیت این قاعده (قاعده بودن آن) مورد پذیرش جمعی از فقها قرار نگرفته است.
از جمله مواردی که قاعدۀ یاد شده مورد استناد واقع شده عبارت است از:
۱).
زمین با شرایطی ته
کفش نجس و مانند آن‌را پاک می‌کند. در لزوم پاک بودن زمین اختلاف است. گروهی طهارت را شرط دانسته‌اند. از مستندات آنان بر این حکم، قاعدۀ یاد شده است.
۲. در تطهیر ظرف نجس شده با
ولوغ سگ،
خاک‌مالی لازم است. در اینکه
خاک مورد استفاده باید پاک باشد یا نه، مسئله محل اختلاف است. گروهی طهارت را شرط دانسته‌اند. یکی از مستندات آنان بر این حکم، همین قاعده است.
بر اعتبار قاعدۀ یاد شده به
اجماع و دلیل عقلیِ فاقد شیء مُعطی آن نمی‌شود و نیز استقرا در
روایات وارد شده در موارد مشابه، مانند اعتبار طهارت
سنگ استنجا استدلال کرده‌اند.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۷۵.
