قاعده المُطَلَّقَةُ الرِجعیّة زوجةٌ
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدۀ المُطَلقَةُ الرِجعیّة زوجةٌ از
قواعد فقهی به معنای ثبوت احکام
زوجیت بر زنی است که
طلاق رجعی داده شده است.
از آن در باب
طلاق سخن گفتهاند.
به طور کلی
طلاق بر دو قسم است: رجعی و
باین.
در
طلاق رجعی،
شوهر میتواند در زمان
عدّه، بدون عقدی جدید،
زوجه مطلّقه خود را به همسریاش بازگرداند، بر خلاف
طلاق باین، از اینرو، احکام
زوجیت در زمان عده بر زنی که
طلاق رجعی داده شده، جاری میشود، مانند وجوب
نفقه بر شوهر، خارج نشدن زن از خانه جز با اجازۀ شوهر، محصن بودن و ثبوت
حد رجم در صورت ارتکاب
زنا، حرمت
ازدواج با
خواهر او و حرمت ازدواج با زنی دیگر به
عقد دایم در صورت داشتن سه زن دایمی دیگر، مگر آنچه استثنا شده باشد، مانند حِداد که بر
مطلّقه مطلقا، چه به
طلاق رجعی و چه باین،
واجب نیست.
قاعدۀ یاد شده از استقرای نصوص وارد شده دربارۀ
مطلّقه به
طلاق رجعی به دست آمده است.
علاوه بر آن، مفاد قاعده اجماعی است.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهمالسلام)، ج۶، ص۴۱۲.