• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاع (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قاع: (فَیَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً)
«قاع» از مادّه‌ «قیع» زمین صاف و مستوی (بدون کوه و جنگل) است و بعضی آن را به محلی که آب در آن جمع می‌شود، تفسیر کرده‌اند.



(فَیَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا) (سپس زمین را صاف و هموار و بی‌آب و گیاه رها می‌سازد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه قاع به معنای زمین صاف و تخت است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. طه/سوره۲۰، آیه۱۰۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۸۸.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۸۵.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۳۳۱.    
۵. طه/سوره۲۰، آیه۱۰۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۹۴.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۱۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۷۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قاع»، ص۴۳۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره طه | لغات قرآن




جعبه ابزار