• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قابله‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



منبع: قابله
مقالات مرتبط: زایمان.


قابله از واژگان به‌کار رفته در فقه، به معنای ماما است. از آن به مناسبت در باب‌های نکاح و شهادات نام برده‌اند.



به قول مشهور، ازدواج فرد با قابلۀ خویش که عهده‌دار تربیت او نیز بوده است، همچنین ازدواج با دختر او مکروه است. برخی مطلقا حکم به کراهت کرده و در فرض مربی بودن قابله، کراهت را شدیدتر دانسته‌اند. ظاهر کلام برخی قدما حرمت ازدواج با قابله و دختر او است.


مستحب است یک سوم یا یک چهارم و یا یک ران و یک دست حیوان عقیقه شده را به قابلۀ کودک بدهند، مگر آنکه قابله از اعضای خانواده باشد که از عقیقه به آنان داده نمی‌شود و خوردن آنان از عقیقه کراهت دارد. در صورت یهودی بودن قابله و نخوردن وی از ذبیحۀ مسلمانان، قیمت یک چهارم عقیقه به او داده می‌شود.


شهادت زنان در اموری که آگاهی مردان از آنها مشکل است، مانند شهادت قابله در زنده به دنیا آمدن فرزند برای ثبوت ارث، پذیرفته می‌شود.


۱. کرکی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۱۲، ص۴۸۴.    
۲. شهید ثانی، مسالک الافهام، ج۷، ص۴۲۳.    
۳. موسوی عاملی، سیدمحمد بن علی، نهایة المرام، ج۱، ص۲۱۷.    
۴. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۰، ص۱۳۵-۱۳۶.    
۵. شیخ صدوق، المقنع، ص۳۲۶.    
۶. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۱، ص۲۶۹-۲۷۰.    
۷. سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذب الاحکام، ج۲۵، ص۲۶۸.    
۸. خمینی، روح‌الله، تحریر الوسیلة، ج۲، ص۳۱۱.    
۹. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۱، ص۲۶۹-۲۷۰.    
۱۰. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۱، ص۲۶۹.    
۱۱. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۱۷۰-۱۷۱.    
۱۲. خوئی، سیدابوالقاسم، مبانی تکملة المنهاج، ج۱، ص۱۳۲.    
۱۳. خوانساری، سیداحمد، جامع المدارک، ج۶، ص۱۳۶.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۳۳.    


رده‌های این صفحه : زایمان | شهادات | نکاح




جعبه ابزار