• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فُوه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





فُوه (به ضم فاء) و فَم (به فتح فاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای دهان است.
این واژه و مشقاتش چندین بار در «نهج البلاغه» آمده است.



فَم به معنای دهان است.
اصل آن فُوه و جمع آن أَفْوَاه است.


به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - خطبه ۲۲۳

امام علی (علیه‌السلام) در رابطه با زهد خويش فرموده اند: «وَ إِنَّ دُنْیاکُمْ عِنْدی لَأَهْوَنُ مِنْ وَرَقَة في فَمِ جَرادَة تَقْضَمُها» «دنیای شما نزد من بى‌ارزشتر است از برگى در دهان‌ ملخى است كه آنرا مى‌جود.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۲ - حکمت ۳۷

حضرت (علیه‌السلام) در توضیح تفاوت بین شخص احمق و عاقل میفرماید: «قَلبُ الاَْحْمَقِ في فيهِ، وَلِسانُ الْعاقِلِ في قَلْبِهِ.» «قلب احمق در دهان اوست، و زبان عاقل در قلب او» (شرح‌های خطبه: )

۲.۳ - نامه ۴۷

امیرالمومنین (علیه‌السلام) در نامه ای در ذیل توصیه هایی، در مورد یتیمان این چنین توصیه میکنند: «فَلَا تُغِبّوا أَفوَاهَهُم» «آنها را يك دهان سير و يك دهان گرسنه به صورت نوبتى نگاه نداريد» كه در «غبب» گذشت. (شرح‌های نامه: )


از این ماده چندین مورد در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۳۴.    
۲. النجم طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۳۲.    
۳. النجم طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۳۲.    
۴. النجم طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۳۲.    
۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۵۵۶، خطبه۲۲۳.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۲، ص۲۴۵، خطبه۲۱۹.    
۷. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۴۷، خطبه۲۲۴.    
۸. شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۴۳، خطبه۲۲۴.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۵۵.    
۱۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۶۰.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۴۲۰.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۹۷.    
۱۳. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج، ص.    
۱۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۵۵۶، حکمت۳۷.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۳، ص۱۶۱، حکمت۴۱.    
۱۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۷۶، حکمت۴۱.    
۱۷. شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۴۳، حکمت۴۱.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۴۷.    
۱۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۴۶.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۶، ص۵۷۷.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۷۷.    
۲۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۱۵۹.    
۲۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۶۸۸، نامه۴۷.    
۲۴. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۳، ص۸۶، نامه۴۷.    
۲۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۲۱، نامه۴۷.    
۲۶. شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۵۹، نامه۴۷.    
۲۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۰۱.    
۲۸. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۲.    
۲۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۰۴.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۰، ص۲۷۰.    
۳۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۳۰.    
۳۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۷.    
۳۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۵۴۱، خطبه۲۲۰.    
۳۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۵۶۸، خطبه۲۳۱.    



بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله « فوه »، ج۲، ص۸۳۴.    






جعبه ابزار