فَوْر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فَوْر (به فتح فاء و سکون واو) از
واژگان قرآن کریم به معنای
جوشیدن و غليان است.
این واژه در
فوران آتش و غليان ديگ و برانگيخته شدن
غضب به كار می‌رود.
فَوْر به معنای جوشيدن و غليان است.
راغب قيد شدّت را بر آن افزوده است و گويد: آن در
آتش و ديگ و
غضب گفته می‌شود. يعنى: در
فوران آتش و غليان ديگ و بر انگيخته شدن غضب به كار می‌رود.
به مواردی از
فَور که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(حَتَّى إِذا جاءَ أَمْرُنا وَ فارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيها مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ) «تا چون امر ما آمد و
تنور فوران كرد، (آب از آن جوشيد) گفتيم در آن
کشتی از هر نوع يک جفت سوار كن.»
(إِذا أُلْقُوا فِيها سَمِعُوا لَها شَهِيقاً وَ هِيَ تَفُورُ) «چون در
جهنّم انداخته شوند
صفیر آن را می‌شنوند و می‌جوشد و
فوران می‌كند.»
(بَلى إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ يَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ ...) رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) به اصحابش فرمود: «بلى، اگر
صبر كنيد و
تقوی داشته باشيد و دشمنان به اين زودى بر شما بتازند پروردگارتان به شما كمک می‌كند.»
آیه ظاهرا راجع به جريان
بدر است.
در
المیزان آمده
فور به معنى غليان است. سپس به طور
استعاره در سرعت و
عجله به كار رفته و در كاری كه مهلت ندارد استعمال شده است.
ممكن است
فور در آيه به معنى هيجان و خروج
کفّار باشد. يعنى: اگر در اين هيجان و خروجشان بر شما بتازند.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فور»، ج۵، ص۲۱۰-۲۱۱.
