فَرْث (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فَرْث (به فتح فاء و سکون راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای گياه جويده در
شکمبه است.
اين كلمه يک‌بار بيشتر در
قرآن کریم نيامده است.
فَرْث به معنای گياه جويده در
شکمبه است.
بعضى آن‌را
سرگین ترجمه كرده‌اند.
ولى سرگين
مدفوع حیوان و فرث همان گياه جويده است كه هنوز مواد غذایى آن به‌وسيله روده‌ها جذب نشده است.
در
اقرب الموارد گفته:
«الْفَرْثُ: السِرْجين مادام فِى الكَرْش» يعنى سرگين مادام كه در شكمبه است.
به مواردی از
فَرْث که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ إِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعامِ لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ‌فَرْثٍ وَ دَمٍ لَبَناً خالِصاً ...) «براى شما در
چهارپایان عبرتى است (بر تصوّر
معاد) از آن‌چه در شكم‌هايشان هست از ميان علف جويده و خون، شير خالص به شما می‌نوشانيم.»
اين كلمه يک‌بار بيشتر در
قرآن نيامده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فرث»، ج۵، ص۱۵۶.
