• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فَجْوَه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: فَجْوَه (قاموس قرآن (جلد ۵))
مقالات مرتبط: فَجْوَة (لغات‌قرآن)، فَجْوَه (مفردات‌نهج‌البلاغه)، فجوه (مقالات مرتبط).


فَجْوَه (به فتح فاء و سکون جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای جاى وسيع است.
اين كلمه يک‌بار بيشتر در قرآن کریم نيامده است.


فَجْوَه
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۵۳.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۲۶.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۲۶.    
به معنای جاى وسيع است،
«الساحة الواسعة.»
[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۲۶.    


به مواردی از فَجْوَه که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - فَجْوَةٍ (آیه ۱۷ سوره كهف)

(وَ إِذا غَرَبَتْ تَقْرِضُهُمْ ذاتَ الشِّمالِ وَ هُمْ فِي‌ فَجْوَةٍ مِنْهُ‌)
[۵] کهف/سوره۱۸، آیه۱۷.    

«چون آفتاب غروب می‌كرد به جانب چپ آن‌ها می‌گذشت و آن‌ها در جاى وسيع از غار بودند.»
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۳۵۲.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۲۵۴.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۲۴.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۰۳.    



اين كلمه يک‌بار بيشتر در قرآن نيامده است.
[۱۰] کهف/سوره۱۸، آیه۱۷.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۵۳.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۲۶.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۲۶.    
۴. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۲۶.    
۵. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۱۷.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۳۵۲.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۲۵۴.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۲۴.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۰۳.    
۱۰. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۱۷.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فجوه»، ج۵، ص۱۵۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره کهف
جعبه ابزار