و فناء معدوم شدن نيست، زيرا موجود معدوم نمی‌شود؛ بلكه مقصود از بين رفتن صورت و تركيب ظاهرى است. همين‌كه انسانى مُرد و خاك شد، فناء شده است؛ يعنى: «هر كه از جنّ و انس در روى زمين است فانى شدنى است، ولى پروردگارت كه داراى جلال و کرامت است می‌ماند». آيه: (كُلُّ شَيْ‌ءٍ هالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ)
