فاقِرَه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فاقِرَه (به کسر قاف) از
واژگان قرآن کریم به معنای داهيه و بلای بزرگ است.
فاقِرَه به معنای داهيه و بلای بزرگ است.
احتياج را از آن
فقر گفته‌اند كه آن به‌منزله شكسته شدن
فِقار ظَهر (ستون
فقرات) است، در تعذّر رسيدن به مراد
و وجه تسمیه
فاقره از آنست كه بلاى بزرگ پشت
انسان را می‌شكند.
به مواردی از
فاقِرَه که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ باسِرَةٌ • تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِها فاقِرَةٌ) «چهره‌هایى در آن روز درهم كشيده است، توقّع دارد كه بلایى كمرشكن به سرش آيد.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فاقره»، ج۵، ص۱۹۷.
