غَیْث (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَيْث (به فتح غین و سکون یاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای
باران است.
مشتقات
غَيْث که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
الْغَيْثَ (به فتح غین و سکون یاء) به معنای باران،
يُغاثُ (به ضم یاء و ثاء) به معنای باران،
يَسْتَغِيثُوا (به فتح یاء و سکون سین) به معنای
آب است.
غَيْث به معنای
باران است.
طبرسی فرموده: بارانی كه در وقت حاجت آيد كه آن از
غوث است و آن نصرتى است كه در شدّت حاجت آيد و ضرر را از بين ببرد.
به مواردی از
غَيْث که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا) (او كسى است كه باران سودمند را پس از آن‌كه مأيوس شدند نازل مى‌كند.)
قول طبرسى را تقويت می‌كند، يعنى: «
خدا آن است كه باران را پس از نوميدى مردم می‌آورد»، نوميدى در وقت
حاجت است.
(إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ) (آگاهى از زمان قيام
قیامت مخصوص خداست و او باران را نازل مى‌كند.)
(كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ) (همانند بارانى كه محصولش كشاورزان را در شگفتى و سرور فرو مى‌برد.)
(ثُمَّ يَأْتِي مِنْ بَعْدِ ذلِكَ عامٌ فِيهِ يُغاثُ النَّاسُ) «پس از آن سالى می‌آيد كه در آن مردم باران بيابند يا به‌وسيله باران و
نعمت خداوند يارى كرده شوند.»
«يُغاث» ممكن از غَوْث يا از غَيْث باشد.
(وَ إِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغاثُوا بِماءٍ كَالْمُهْلِ) (بگو:و اگر تقاضاى آب كنند، آبى براى آنان مى‌آورند كه همچون فلز گداخته صورت‌ها را بريان مى‌كند. )
«
استغاثة» ممكن است از غَوْث يا از
غَيْث باشد و در «غَوْث» گذشت.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «غیث»، ج۵، ص۱۳۷.
