• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غَنیّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





غَنىّ (به فتح غین و تشدید یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای بى‌نياز و از اسماء حسنی می‌باشد.



غَنىّ: به معنای بى‌نياز و از اسماء حسنی می‌باشد.


(وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ‌ غَنِيٌ‌ حَمِيدٌ) «بدانيد خدا بى‌نياز پسنديده است».
(وَ مَنْ کانَ‌ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْ‌) (هر کس که بی‌نیاز است، از برداشت حق‌الزحمه خودداری کند).
(اِنْ یَکُنْ‌ غَنِیًّا اَوْ فَقِیراً فَاللَّهُ اَوْلی‌ بِهِما) (چرا که اگر او (کسی که گواهی شما به زیان اوست‌) غنی یا فقیر باشد، خداوند سزاوارتر است که از آنان حمایت کند).
و «غنیّ» چون درباره خداوند به کار رود مقصود مطلق بی‌نیازی است و چون وصف بشر آید بی‌نیازی و کفایت بالنسبة است.


غنّی جمعا بیست بار در قرآن مجید به کار رفته، هجده بار درباره خداوند و دو بار درباره بشر.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۲۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۱۶.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۱، ص۳۲۱.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۲۶۷.    
۵. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۳۹۳.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۰۳.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۵۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۵۶.    
۹. نساء/سوره۴، آیه۶.    
۱۰. مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۷۷.    
۱۱. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۱۷۳.    
۱۲. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۲۷۷.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۷.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۲۹-۳۰.    
۱۵. نساء/سوره۴، آیه۱۳۵.    
۱۶. مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۱۰۰.    
۱۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۰۹.    
۱۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۷۷.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۹۰.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۹۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غنی"، ج۵، ص۱۲۵.    






جعبه ابزار