• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غلیان (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





غَلَیان (به فتح غین و لام) از واژگان نهج البلاغه به معنای جوشیدن است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره عایشه از این واژه استفاده نموده است.



غَلَیان به معنای جوشیدن آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره عایشه فرموده است: «وَضِغْنٌ غَلاَ فِي صَدْرِهَا كَمِرْجَلِ الْقَيْنِ» «اما عایشه در این کار او را کوتاه فکری زنانه گرفت و کینه‌ او به من که مانند دیک آهن‌گداز در سینه‌اش جوشید.» (شرح‌های خطبه: )


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۸۹.    
۲. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۱، ص۳۱۹.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۳۵، خطبه ۱۵۶.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۶۳، خطبه ۱۵۱.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۸، خطبه ۱۵۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۳۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۷۰.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۷۱.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۱۳۱.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۶۸.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۱۸۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «غلیان»، ج۲، ص۷۸۹.    






جعبه ابزار