عِضین (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِضين (به کسر عین و ضاد) از
واژگان قرآن کریم به معنای متفرق و جزء جزء كردن است.
اين كلمه فقط يک‌بار در
قرآن کریم آمده است.
عِضين اصل آن از عَضْو (بر وزن فَلْس) به معنى متفرق و جزء جزء كردن است.
در
لغت آمده:
«عَضَا الشي‌ءَ عَضْواً: فَرَّقَهُ» عِضَةً (بر وزن عِنَب) به معناى تكّه و قطعه است.
عِضون جمع
عضه است يعنى قطعه‌ها و تكّه‌ها، اصل عِضَه عِضْو (بر وزن عِلْم) و جمع آن غير قياسى است مثل سِنُون.
به موردی از
عِضين که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(كَما أَنْزَلْنا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ- الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ) پس معنى
آیه چنين می‌شود: «آنان‌كه
قرآن را پاره‌ها و تكه‌ها قرار دادند.»
معنى دو آيه فوق با آيه ما قبل كه عبارت است از
(وَ قُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ)، چنين می‌شود: «بگو من انذار كننده آشكارم شما را از عذاب خدا می‌ترسانيم چنان‌كه عذاب را بر تقسيم كنندگان نازل كرديم آنان‌كه
قرآن را پاره پاره كردند و با آن
دروغ،
سحر،
شعر و سخن مجنون نام گذاشتند.»
در
جوامع الجامع و
مجمع نقل شده:
ولید بن مغیره در موسم
حجّ شانزده نفر را مأمور كرد به دروازه‌هاى
مکه رفته و واردين را از استماع كلمات
رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) منع می‌كردند و می‌گفتند به سخن او گوش ندهيد. بعضى می‌گفت: او دروغگو است، بعضى می‌گفت ساحر است و بعضى می‌گفت شاعر است. به اين‌گونه آيات وحى را ميان سحر، دروغ، شعر و غيره قسمت كردند.
خداوند بر آن‌ها
عذاب فرستاد و با بدترين وجهى از بين رفتند.
اين كلمه فقط يک‌بار در
کلام اللَّه آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عضین»، ج۵، ص۱۵.
