• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عُلُوّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عُلُوّ (به ضم عین، لام و تشدید واو) از واژگان قرآن کریم به معنای ارتفاع ، تکبّر و طغیان است.



عُلُوّ به معنى ارتفاع است.
عُلُوّ مثل عُتُوّ و در معناى تكبّر و طغيان نيز به‌كار رود.


به موردی از عُلُوّ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - عُلُوًّا (آیه ۴ سوره اسراء)

(لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَ لَتَعْلُنَ‌ عُلُوًّا كَبِيراً)
«حتما حتما دوبار در زمين فساد و طغيان بزرگ می‌كنيد.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۳۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۸۲.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۳۰۲.    
۴. اسراء/سوره۱۷، آیه۴.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۵۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۸.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۸۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۶۱۴-۶۱۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «علو»، ج۵، ص۳۷.    






جعبه ابزار