• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عَوْق (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عَوْق (به فتح عین) و تَعْوِيق (به فنح تاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای بازداشتن و منصرف کردن است. حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه به معاویه از این واژه استفاده نموده است.



عَوْق و تَعْوِيق به معنای بازداشتن و منصرف کردن آمده است. «عن كذا ان يعُوقهُ‌ عَوْقاً: حَبسهُ‌ و صرفهُ‌ و ثبَّطهُ‌ عنهُ‌.»


امام (صلوات‌الله‌علیه) به معاویه نوشته است: «كَلاَّ وَاللهِ لَقَد عَلِمَ اللهُ الْمُعَوِّقِينَ مِنْكُمْ وَالْقَائِلِينَ لاِِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنَا.» «خدا می‌داند کسانی را که از قتال (و حقیقت) باز می‌دارند و به امثال خود می‌گویند به طرف ما بیایید.» (شرح‌های نامه: )


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۹۴.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۲۲۰.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۶۷۸.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص، نامه ۲۸.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۳۹، نامه ۳۸.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۸۸، نامه ۲۸.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۰۷.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۵۰.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۶۶.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۴۲۶.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۱۸۴.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۵، ص۱۸۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عوق»، ج۲، ص۷۶۴.    






جعبه ابزار