مُعَوِّقِیْن (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُعَوِّقِيْن:(اللَّهُ الْمُعَوِّقينَ مِنْكُمْ) «مُعَوِّقِيْن» از مادّه «
عوق» (بر وزن شوق) به معناى باز داشتن و منصرف كردن از چيزى است
و «بأس» در اصل به معناى شدت، و در اين‌جا منظور از آن «جنگ» است.
(قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِينَ مِنكُمْ وَ الْقَائِلِينَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنَا وَ لَا يَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِيلًا) (
خداوند كسانى كه مردم را از جنگ باز مى‌داشتند و كسانى را كه به برادران خود مى‌گفتند: «به سوى ما بياييد و خود را از معركه بيرون كشيد» به خوبى مى‌شناسد؛ و آنها مردمى ضعيفند و جز اندكى پيكار نمى‌كنند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه معوقين اسم فاعل از تعويق است كه به معناى منصرف كردن و تاخير انداختن است، و كلمه هلم اسم فعلى است كه معناى بيا را مى‌دهد، و چون اسم فعل است تثنيه و جمع ندارد، اين البته در لغت حجاز چنين است، و كلمه باس به معناى شدت و جنگ و كلمه اشحة جمع شحيح است، كه به معناى بخيل است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مُعَوِّقِیْن»، ص۵۴۰.
