عَوْق (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

عَوْق (به فتح عین) و تَعْوِيق (به فنح تاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای بازداشتن و منصرف کردن است. حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه به معاویه از این واژه استفاده نموده است.

---

عَوْق و تَعْوِيق به معنای بازداشتن و منصرف کردن آمده است. «عن كذا ان يعُوقهُ‌ عَوْقاً: حَبسهُ‌ و صرفهُ‌ و ثبَّطهُ‌ عنهُ‌.»

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) به معاویه نوشته است: «كَلاَّ وَاللهِ لَقَد عَلِمَ اللهُ الْمُعَوِّقِينَ مِنْكُمْ وَالْقَائِلِينَ لاِِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنَا.» «خدا می‌داند کسانی را که از قتال (و حقیقت) باز می‌دارند و به امثال خود می‌گویند به طرف ما بیایید.» (شرح‌های نامه: )

---

این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.

---