• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عَوْر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عَوْر (به فتح عین و سکون واو) از واژگان قرآن کریم به معنای هر چيزى است كه انسان از ظاهر شدن آن شرم دارد.
یا هر چيزی‌كه انسان از آن می‌ترسد.
مشتقات عَوْر که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
عَوْرَةٌ (به فتح عین و سکون واو) به معنای بى‌حفاظ بودن،
عَوْرات (به فتح عین و سکون واو) به معنای چيزهاى پوشاندنى و نگفتنى زنان است.


عَوْر به معنای هر چيزى است كه انسان از ظاهر شدن آن شرم دارد. مثل آلت تناسلی
یا هر چيزی‌كه انسان از آن می‌ترسد مثل شكاف و محل عبور در مرزها.
راغب گويد: عورة سوأه انسان است (آلت تناسل) و آن كنايه و اصلش از عار است زيرا در ظاهر شدن آن عار هست، از اين جهت زنان عورت ناميده شده‌اند.


به مواردی از عَوْر که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - عَوْرَةٌ (آیه ۱۳ سوره احزاب)

(يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِيَ‌ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِراراً)
در جنگ خندق عدّه‌اى از رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) اجازه می‌خواستند به شهر برگردند و «می‌گفتند خانه‌هاى ما بى‌حفاظ است مى‌ترسيم تاراج كنند خدا فرمود: خانه‌ها بى‌حفاظ نيستند اينها جز فرار قصدى ندارند.»
مراد از عورة در آیه بى‌حفاظ بودن است، كه بيم حمله و تاراج هست.


۲.۲ - عَوْرات (آیه ۳۱ سوره نور)

(أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلى‌ عَوْراتِ‌ النِّساءِ)
يعنى: «جايز است زينت خود را به اطفالی كه به نگفتنى‌ها و پوشاندنی‌هاى زنان واقف نيستند اظهار كنند.»
آيه درباره جواز اظهار زینت زن است، مراد از عورات چيزهاى پوشاندنى و نگفتنى زنان است.


۲.۳ - عَوْرات (آیه ۵۸ سوره نور)

(لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ وَ الَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ‌ عَوْراتٍ‌ لَكُمْ‌)
يعنى: «غلامان و كنيزان و بچه‌هاى نابالغ سه بار در آمدن پيش شما اجازه بخواهند: پيش از نماز فجر و آنگاه كه از گرماى ظهر لباس خويش را می‌ كنيد و پس از نماز عشاء كه سه وقت خلوت است براى شما»
در اين آيه سه وقت خلوت عورت ناميده شده كه انسان لباس خويش را می‌كند و عورتش ظاهر می‌شود.
چنان‌كه در مجمع فرموده: از آن جهت كه شخص شرم دارد در آن حالات كسى جز زنش در پيشش باشد.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۶۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۹۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۱۶.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۹۵.    
۵. احزاب/سوره۳۳، آیه۱۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۲۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۸۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۶۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۴۵.    
۱۰. نور/سوره۲۴، آیه۳۱.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۱۵۷.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۱۲.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۲۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۱۸.    
۱۵. نور/سوره۲۴، آیه۵۸.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۲۲۶.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۶۳.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۶۸.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۴۳.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۴۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عور»، ج۵، ص۶۸.    






جعبه ابزار