• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عَنید (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عَنيد (به فتح عین و کسر نون) از واژگان قرآن کریم به معنای طاغى و كسی كه دانسته با حق عناد و مخالفت كند، می‌باشد.



عَنِيد طاغى و كسی كه دانسته با حق عناد و مخالفت كند.
در قاموس آمده: «عَنَدَ عَنُوداً: خالَفَ الْحَقَّ وَ رَدَّهُ عارِفاً بِهِ فَهُوَ عَنيدٌ.»
در مجمع فرموده: عنيد مبالغه عاند است و عناد آن است كه دانسته و از روى تکبّر يا ستم از حق امتناع كند.


به مواردی از عَنِيد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - عَنِيدٍ (آیه ۵۹ سوره هود)

(وَ عَصَوْا رُسُلَهُ وَ اتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ)
«از پیامبران خدا نافرمانى كردند و امر هر ستمگر طاغى و ستيزه‌گر را اطاعت كردند.»


۲.۲ - عَنِيداً (آیه ۱۶ سوره مدثر)

(إِنَّهُ كانَ لِآياتِنا عَنِيداً)
«او راجع به آيات ما مخالف و ستيزه‌گر بود.»


۲.۳ - عَنِيدٍ (آیه ۱۵ سوره ابراهیم)

(وَ اسْتَفْتَحُواْ وَ خَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ)
(و آن‌ها از خدا تقاضاى فتح و پيروزى بر کفّار كردند؛ و سرانجام هر گردنكش حق ستيزى نوميد و نابود شد.)


۲.۴ - عَنِيدٍ (آیه ۲۴ سوره ق)

(أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ)
(خداوند فرمان مى‌دهد: هر کافر حق ستيزى را در دوزخ افكنيد.)



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۵۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۹۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۱۰۹.    
۴. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۳۱۸.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۱۲.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۷۲.    
۷. هود/سوره۱۱، آیه۵۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۴۵۳.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۳۰۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۸۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۹۲.    
۱۲. مدثر/سوره۷۴، آیه۱۶.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۳۵.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۸۶.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۶۵.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۸۵.    
۱۷. إبراهیم/سوره۱۴، آیه۱۵.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۵۷.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۴۷.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۳۵.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۱۴.    
۲۲. اطبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۷۴.    
۲۳. ق/سوره۵۰، آیه۲۴.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۱۹.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۲۵.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۵۱.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۶۶.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۲۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عنید»، ج۵، ص۵۶.    






جعبه ابزار