عَمَهُ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَمَه (به فتح عین و میم) از
واژگان قرآن کریم به معنای
سرگردانی است.
اين كلمه به صورت
(يَعْمَهُونَ) هفت بار در
قرآن کریم آمده و همه درباره
کفّار و
منافقان است.
عَمَه (بر وزن فَرَس) به معنای سرگردانى است.
در
قاموس گويد:
«الْعَمَهُ مُحَرَّكَةً: التَّرَدُّدُ فِي الضَّلَالِ وَ التَّحَيُّرِ فِي مُنَازَعَةٍ أَوْ طَرِيقٍ أَوَانَ لَا يُعْرَفُ الْحُجَّةُ» راغب آن‌را سرگردانى ناشى از حيرت گفته است.
به موردی از
عَمَه که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَ يَمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ) «خدا به آنها
استهزا می‌كند و مهلت‌شان می‌دهد كه در طغيانشان سرگردان مانند.»
بدكار،
منافق و
کافر در زندگى مانند راه گم كرده‌اى است كه سرگردان مانده و نمی‌داند چه كار بكند، مثل:
(وَ ارْتابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ).
اين كلمه به صورت
(يَعْمَهُونَ) هفت بار در قرآن كريم آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عمه»، ج۵، ص۵۲.
