عَظیم - اَسْماء الله (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

عَظِيم (به فتح عین و کسر ظاء) از واژگان قرآن کریم و از اسماء حسنی الهی است.
به معنای عظمت واقعى و معنوى است.
كلمه عظیم در قرآن مجید شش بار وصف ذات باری تعالی آمده است.

---

عَظِيم از اسماء حسنی است‌.
به معنای عظمت واقعى و معنوى است.

---

به مواردی از عَظِيم که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الْعَظِيمُ (آیه ۲۵۵ سوره بقره)

(وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِيُ‌ الْعَظِيمُ‌)
(نگاهداری آن دو (آسمان و زمین‌) او را خسته نمی‌کند و اوست بلند مرتبه و با عظمت.)

۲.۲ - الْعَظِيمُ (آیه ۴ سوره شوری)

(وَ هُوَ الْعَلِيُ‌ الْعَظِيمُ‌)
(و او بلند مرتبه و بزرگ است.)

۲.۳ - الْعَظِيمِ (آیه ۳۳ سوره حاقه)

(إِنَّهُ كانَ لا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ‌ الْعَظِيمِ‌)
(هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمى‌آورد.)

۲.۴ - الْعَظِيمِ (آیه ۷۴ سوره واقعه)

(فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ‌ الْعَظِيمِ‌)
(حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى و او را پاک و منزّه بشمار.)

۲.۵ - الْعَظِيمِ (آیه ۹۶ سوره واقعه)

(فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ)
(پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن و او را منزّه بشمار.)

۲.۶ - الْعَظِيمِ (آیه ۵۲ سوره حاقه)

(فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ)
(حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى.)

۲.۷ - الْعَظِيمِ (آیه ۴ سوره جمعه)

(ذُو الْفَضْلِ‌ الْعَظِيمِ‌)
(داراى فضل عظيم است.)

---

كلمه عظیم در قرآن مجيد شش بار وصف ذات بارى تعالى آمده است.

---