عَضُد (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَضُد (به فتح عين و ضم ضاد) از
واژگان قرآن کریم به معنای ما بين
آرنج تا شانه است.
به طور
استعاره به يار و كمک گفته می‌شود.
اين كلمه فقط دو بار در
قرآن مجید آمده است.
عَضُد به معنای ما بين آرنج تا شانه چنان‌كه
ذراع از
آرنج تا سرانگشتان است.
عَضُد به‌طور
استعاره به يار و كمک گفته می‌شود.
به مواردی از
عَضُد که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُداً) «من گمراه كنندگان را يار و مدد نگرفته‌ام.»
(سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ وَ نَجْعَلُ لَكُما سُلْطاناً) مراد آن است كه «دست تو را با برادرت قوى می‌كنيم يعنى او را يار و شريک تو می‌گردانيم.»
به موردی که در
نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) فرموده:
«وَ أَنَا مِنْ رَسُولِ اللَّهِ كَالضَّوْءِ مِنَ الضَّوْءِ وَ الذِّرَاعِ مِنَ الْعَضُدِ»
اين كلمه فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عضد»، ج۵، ص۱۳.
