عَضُد (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَضُد:
(قالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِاَخیکَ) عَضُد: از سرشانه تا
آرنج را «عَضُد» گویند و گاه به معنی معین و مددکار به صورت استعاره آورده شده است.
در این
آیه،
خدا به
موسی می‌فرماید: بازویت را به وسیله برادرت (
هارون)
قوی و نیرومند می‌گردانیم.
در آیه ۵۱
سوره کهف واژه
«عضد» به معنی «
یار و مددکار» آمده است، چنان که می‌خوانیم:
(... وَ ما کُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلّینَ عَضُداً) «... و من گمراه‌کنندگان را دستیار خود قرار نمی‌دهم.»
به موردی از کاربرد
عَضُد در
قرآن، اشاره می‌شود:
(قالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِاَخیکَ وَ نَجْعَلُ لَکُما سُلْطانًا فَلا یَصِلونَ اِلَیْکُما بِآیاتِنا اَنتُما وَ مَنِ اتَّبَعَکُما الْغالِبونَ) (فرمود: «به زودی بازوان تو را به وسیله برادرت محکم و نیرومند می‌کنیم و برای شما
سلطه و برتری قرار می‌دهیم و آن‌ها به
برکت معجزات ما، بر شما دست نمی‌یابند؛ شما و پیروانتان پیروزید.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
اینکه فرمود: بازویت را به وسیله برادرت محکم می‌کنم،
کنایه است از اینکه: تو را به وسیله او تقویت خواهم کرد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عَضُد»، ج۳، ص۱۹۰.
