عَشْو (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَشْو (به فتح عین و سکون شین) از
واژگان قرآن کریم به معنای كورى است.
عَشْو به معنای كورى است.
چنان‌كه در
مجمع گفته ضعف بينایى و اعراض است و عَشاء كورى و از بين رفتن
چشم می‌باشد.
در
اقرب نيز اعراض را از جمله معانى آن گفته است
«عَشِى‌َ عَنْها: اعْرَضَ عَنْها.» راغب گويد:
«عَشِى‌َ عَنْهُ: عَمِيَ عَنْهُ.»
به موردی از
عَشَو که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ) «هر كه از ياد
خدا اعراض كند
شیطانی براى او می‌آوريم كه مصاحب اوست.»
على هذا چون قرائت مشهور يَعْشُ به ضمّ شين است معنى آن اعراض و ضعف بصر می‌باشد، بعضى آن‌را به فتح شين خوانده‌اند. كه در اين‌صورت از باب علم يعلم به معنى كورى است. نگارنده در
آیه قول سدّى را اختيار می‌كنم كه اعراض گفته است، نظير اين آيه:
(أَ لَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّياطِينَ عَلَى الْكافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا) است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عشو»، ج۵، ص۳.
