عَدْن (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَدْن (به فتح عین و سکون دال) از
واژگان نهج البلاغه به معنای استقرار است.
از این ماده ده مورد در «
نهج البلاغه» آمده است.
عَدن به معنای استقرار آمده است.
«
عَدن بِمَکان کَذا: اِستَقَرَّ»
معدن محلّ استقرار معدنیّات است، در
مجمع البیان گوید:
عَدن و اقامت و خلود نظیر هم هستند.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره انبیاء فرموده است:
«وَ لَوْ أَرادَ اللهُ سُبْحانَهُ بأَنْبيائِهِ ... أَنْ يَفْتَحَ لَهُمْ كُنُوزَ الْذِّهْبانِ، وَ مَعادِنَ الْعِقْيانِ ... لَفَعَلَ» «اگر
خداوند مى‌خواست به هنگام مبعوث ساختن پيامبرانش، درهاى گنج‌ها و معادن
طلا و باغ‌هاى خرّم و سرسبز را به روى آنها بگشايد، مى‌گشود.»
ذهبان جمع ذهب و عقیان: طلای خالص یا طلائی است که خالص به وجود می‌آید و احتیاج به تصفیه ندارد و آن مفرد است. ««مَعادنَ عَقیان»»: محل‌های استقرار طلا.
درباره بنی امیّه و امثال آنها که
اهل بیت (علیهم‌السلام) را رها کردند فرموده:
«مَعادِنُ كُلِّ خَطيئَة، وَ أَبْوابُ كُلِّ ضارِب في غَمْرَة» «آنها محل استقرار هر
گناه و درهای هر گمراهی هستند.»
از این ماده ده مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عدن»، ج ۲، ص ۷۰۶.
