عَدْن (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَدْن:(جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ) «عَدْن» در لغت به معناى اقامت و بقاء در يک مكان و استقرار و ثبات است،
و لذا به «معدن» كه جايگاه بقاى مواد خاصى است، اين كلمه اطلاق مى‌شود؛ بنابراين، مفهوم
«عَدْن» با خلود شباهت دارد. ولى از آن‌جا كه در جمله قبل به مسأله خلود اشاره شده، چنين استفاده مى‌شود كه «جنّات عدن» محل خاصى از بهشت
پروردگار است، كه بر ساير باغ‌هاى
بهشت امتياز دارد. در
سوره مریم اين مفهوم را مى‌رساند كه ساكنان آن هميشه در آن «مقيم» خواهند بود.
توصيف به
«عَدْن»، كه به معناى هميشگى و جاودانى است، دليل بر اين است كه بهشت همچون باغ‌ها و نعمت‌هاى اين جهان نيست كه زائل شدنى باشد؛ زيرا چيزى كه
انسان را در رابطه با نعمت‌هاى بزرگ اين جهان نگران مى‌سازد، اين است كه همه آنها سرانجام زوال‌پذيرند، اما اين نگرانى در مورد نعمت‌هاى بهشتى وجود ندارد.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با عَدْن :
(وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَ مَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ) (
خداوند به مردان و زنان باايمان، باغ‌هاى بهشتى وعده داده كه نهرها از پاى درختانش جارى است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و همچنين، خانه‌ها و قصرهاى پاكيزه در باغ‌هاى جاودان بهشتى به آنها وعده داده؛ و خشنودى خدا، از همه اينها برتر است؛ و اين، همان رستگارى و پيروزى بزرگ است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه عدن مصدر و به معناى اقامت و استوار است، مثلا گفته مى‌شود «فلان عدن بالمكان» معنايش اين است كه فلانى در فلان جا ماندگار شد، و معدن را به اين جهت معدن مى‌گويند كه جواهر و فلزات در آن قطعه از زمين مستقر گشته است. و بنا بر اين، معناى
(جَنَّاتِ عَدْنٍ) بهشت‌هاى ماندنى و از بين نرفتنى خواهد بود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ المَلاَئِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ) (همان باغ‌هاى جاويدان بهشتى كه همراه پدران و همسران و فرزندان صالحشان، وارد آن مى‌شوند؛ و
فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مى‌گردند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه عدن به معناى استقرار است، وقتى گفته مى‌شود «فلان عدن بمكان كذا» معنايش اين است كه فلانى در چنين مكانى استقرار يافت. كان جواهرات زمينى و فلزات را هم بدين جهت معدن مى‌گويند كه جواهرات در آن استقرار دارند، پس
(جَنَّاتُ عَدْنٍ) به معناى بهشت‌هايى است كه نوعى از استقرار و خلود و سلامتى و ايمنى از هر جهت را دارد.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
(جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا) (باغ‌هاى جاويدان بهشتى كه خداوند رحمان بندگانش را به آن وعده داده‌است، هرچند آن را نديده‌اند؛ به يقين وعده خدا تحقق يافتنى است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه عدن به معناى اقامت است، و اگر بهشت را عدن ناميده‌اند اشاره به اين است كه انسان بهشتى در بهشت، جاودان و ابدى است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
(جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَ لُؤْلُؤًا وَ لِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ) (پاداش آنان باغ‌هاى جاويدان بهشتى است كه در آن وارد مى‌شوند در حالى كه با دستبندهايى از طلا و مرواريد آراسته‌اند، و لباسشان در آن جا حرير است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
(جنات عدن) ظاهرا اين جمله بيان همان فضل كبير باشد. در مجمع البيان گفته: اين جمله تفسير فضل است گويا شخصى پرسيده: اين فضل كبير چيست؟ در پاسخ فرموده: بهشت‌هايى است كه تقديرش يا پاداش جنات است، يا دخول جنات، و ممكن هم هست كلمه جنات بدل از فضل باشد، گويا فرموده: ذلك دخول جنات - آن داخل شدن بهشت است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «عَدْن»، ص۳۷۵.
