عون (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَوْن (به فتح عین و سکون واو) و
اِعانَت (به کسر الف و نون) از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای
یاری است. مشتقات این واژه در آیات قرآن عبارتند از:
اِسْتِعانَت به معنای يارى خواستن و
مُسْتَعان به معنای يارى جسته شده است..
عَوْن یاری است. «فُلَانٌ عَوْنِي» فلانى يار و كمك من است؛ همچنين است
اِعانَت.
(وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ) «در آوردن
قرآن گروه ديگرى او را يارى كرده‌اند».
(وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى وَ لا تَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ) «بر خوبى و
تقوی يكديگر را يارى نمائيد و بر
گناه و
تجاوز همديگر را يارى نكنيد».
اِسْتِعانَت به معنای يارى خواستن است.
(إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ).
(وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ ...) «از
صبر و
صلوة در انجام اوامر
خدا كمك جوئيد».
مُسْتَعان اسم مفعول است، و به معنی يارى جسته شده می‌باشد.
(فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ).
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عون"، ج۵، ص۷۰.
