• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عنوان تقییدی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عنوان عارض بر شیء به اعتبار وجود قیدی در ذات آن را عنوان تقییدی گویند.



عنوان تقییدی، عنوانی است که به دلیل وجود قیدی (جزء ماهیت) در ذات معنون، بر آن عارض می‌گردد؛ یعنی در عروض آن عنوان بر معنون، به ذات و اجزای ذات (قیود) معنون نظر می‌شود، نه به صفتی که در خارج از ذات آن بوده و بر آن عارض گردیده است؛ برای مثال، حمل عنوان «ابیض» بر ماهیت بیاض، به این دلیل است که سفیدی در ذات بیاض وجود دارد، بنابراین سفیدی سفید، قید و جزئی از اجزای ماهیت آن است.
از آن جا که ماهیات در ذات و ذاتیات با هم تفاوت دارند، در عناوین تقییدی، تعدد عنوان، بیان‌گر تعدد معنون (وجود خارجی) می‌باشد، مثل «غصب» و «صلاة» که دو ماهیت جداگانه‌اند و تعدد دو عنوان بیان‌گر تعدد در وجود است؛ به خلاف عنوان «غاصب مصلی»، که بر انسان عارض می‌گردد و از آن جایی که از قیود ذاتی ماهیت انسان نمی‌باشد، عناوین تعلیلی به حساب آمده و تعدد عنوان بیانگر تعدد معنون نیست و به این ترتیب، یک شخص می‌تواند هم مصلی و هم غاصب باشد.


۱. بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۳، ص(۴۳-۴۲).    
۲. آراؤنا فی اصول الفقه، طباطبایی قمی، تقی، ج۱، ص۲۵۱.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۵۹۴، برگرفته از مقاله «عنوان تقییدی».    




جعبه ابزار