• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عمره مفرده

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عمره مُفرده از اقسام عمره می باشد.



عمره مفرده عبارت است از مناسکی ویژه در میقات و مکّه و چون مستقل است و ارتباطی به حج ندارد، مفرده نامیده شده است.

۱.۱ - نامهای دیگر

از عمره مفرده به عمره مبتوله و عمره افراد یا قران نیز یاد کرده‌اند. علّت نام گذاری به مبتوله (بریده و قطع شده) بریده و جدا بودن آن از حج است؛
[۱] المعتمد فی شرح المناسک، ج۳، ص۱۹۸.
چنان که علّت نام گذاری آن به اِفراد یا قِران، وجوب آن بر کسی است که حج قِران
[۲] مناسک حج (مراجع).
یا اِفراد
[۳] مناسک حج (مراجع).
بر او واجب است.از احکام آن در باب حج سخن گفته‌اند.


عمره مفرده یا واجب است و یا مستحب . واجب دو گونه است: واجب اصلی و واجب عارضی .

۲.۱ - واجبِ اصلی

عمره مفرده واجبِ اصلی وظیفه کسانی است که حج واجب آنان، افراد یا قران است. عمره مفرده بر این افراد در طول عمر، با دارا بودن شرایطی که برای وجوب حج گفته شده، تنها یک بار در عمر واجب می‌شود.

۲.۲ - قول مشهور

به قول مشهور، این عمره بر خلاف عمره تمتع ارتباطی به حج ندارد و وجوب آن استقلالی است. بنابر این، چنانچه تنها برای عمره استطاعت داشته باشد باید فوری آن را به جا آورد؛
[۷] مناسک حج (مراجع).
[۸] المعتمد فی شرح المناسک، ج۳، ص۱۹۸ ـ ۱۹۹.
لیکن برخی، وجوب عمره مفرده را مشروط به وجوب حج دانسته و گفته‌اند: با حصول استطاعت برای عمره، عمره واجب نمی‌شود، مگر آن‌که برای حج نیز مستطیع شود.
[۹] الدروس الشرعیة، ج۱، ص۳۳۸.

بنابر قول مشهور، عمره مفرده بر کسی که وظیفه‌اش حج تمتع است واجب نیست.
[۱۰] مسالک الافهام، ج۲، ص۴۹۷ ـ ۴۹۸.
[۱۱] رسائل آل طوق، ج۲، ص۱۷۱.

برخی در صورت استطاعت پیدا کردن برای عمره مفرده به تنهایی، قائل به وجوب آن شده‌اند.
[۱۲] کتاب الحج (شاهرودی)، ج ۲، ص ۱۴۷ ـ ۱۵۱


۲.۳ - واجب عارضی

عمره‌ای است که به سبب نذر ، عهد ، قسم ، اجیر شدن برای گزاردن آن و شرط ضمن عقد ، واجب می‌شود؛ چنان که با فاسد شدن عمره، به جا آوردن عمره‌ای دیگر واجب می‌گردد؛ هرچند عمره نخست مستحب باشد، و نیز در صورتی که پس از احرام برای حج به سبب درک نکردن وقوف عرفه و مشعر ، حج فوت شود، برای بیرون آمدن از احرام، عمره مفرده واجب می‌شود که به عمره فوات و تحلّل نیز تعبیر می‌گردد.

۲.۴ - دیدگاه و بیان امام خمینی

امام خمینی در تحریرالوسیله بعد از بیان این‌که «عمره مانند حج، به واجب اصلی و واجب عرضی و مستحب تقسیم می‌شود.» می‌فرماید:
۱- «پس عمره در اصل شرع (مقدس اسلام) با شرایطی که در حج معتبر است بر هر مکلّف در طول عمرش یک مرتبه واجب است. و عمره مانند حج، وجوب فوری دارد. و در وجوب عمره، استطاعت داشتن برای حج شرط نیست، بلکه استطاعت داشتن برای عمره در وجوب آن کفایت می‌کند اگرچه استطاعت برای حج حاصل نشده باشد. چنان که عکس این مطلب هم، چنین است، که اگر برای حج استطاعت پیدا کرد و برای عمره مستطیع نبود، حج واجب می‌شود و عمره وجوب پیدا نمی‌کند.»
۲- عمره تمتع، کفایت از عمره‌ مفرده‌ می‌کند. پس کسی که استطاعت برای حج تمتع دارد با انجام عمره تمتع، عمره مفرده از عهده او ساقط است. و اما «آیا عمره‌ مفرده‌ درصورتی‌که استطاعتش را داشته باشد، بر کسی که وظیفه‌اش حج تمتع است و مستطیع برای حج نباشد، واجب می‌شود یا نه؟ مشهور بین فقها آن است که واجب نیست؛ و همین اقوی‌ است. بنابراین بر اجیر که از عمل نیابت حج فارغ شده اگرچه استطاعت عمره مفرده را دارد و در مکه می‌باشد، واجب نمی‌شود. و همچنین بر کسی که متمکن از عمره مفرده می‌باشد ولی به‌خاطر مانعی برای حج تمکن ندارد، واجب نمی‌باشد لیکن احتیاط (مستحب) آن است که عمره مفرده را به جا آورد.»
۳- گاهی عمره به‌واسطه نذر، قسم، عهد، شرط ضمن عقد، اجیر شدن و فاسد کردن آن واجب می‌شود؛ اگرچه تعبیر و اطلاق وجوب بر آن در غیر مورد اخیر (فاسد کردن) بنابر تحقیق از روی مسامحه است. و برای واردشدن به مکه نیز عمره واجب می‌شود؛ به این معنی که بدون عمره واردشدن به مکه حرام است، زیرا واردشدن به مکه به جز با احرام جایز نیست مگر در بعضی از موارد (که بدون احرام جایز است) و از جمله آن موارد است: کسی که شغلش اقتضا کند مکرراً وارد شود و خارج گردد مانند هیزم‌فروش و خارکن؛ و اما اینکه هرکس که ورودش به مکه تکرار می‌شود، از حرمت ورود به مکه بدون احرام، استثنا شود مورد اشکال است. و موارد دیگری هم وجود دارد، مانند مریض و مبطون، که در محل خود ذکر شده است. و در غیر آنچه که ذکر شد، عمره مستحب است و تکرار عمره مانند حج مستحب است. و در مقدار فاصله بین دو عمره (علما) اختلاف دارند و احتیاط (واجب) آن است که در فاصله کمتر از یک ماه به قصد رجاء آورده شود.


احرام بستن به قصد عمره برای دخول در مکّه، بلکه ورود در حرم به قصد دخول در مکّه نیز واجب است. وجوب احرام در صورتی است که دخول در مکّه نیز واجب باشد. در غیر این صورت، وجوب احرام شرطی خواهد بود، مانند وجوب وضو برای نماز مستحب ؛ به معنای مشروط بودن دخول به احرام. وجوب عمره برای دخول مکه تخییری است؛ کسی که به اقتضای شغلش مکرر از مکه به خارج آن تردد دارد و کسی که از احرام عمره قبلی اش یک ماه نگذشته است.
[۱۸] جواهر الکلام، ج ۲۰، ص ۴۴۸ ـ ۴۴۹.
[۱۹] مستمسک العروة، ج ۱۱، ص ۱۴۰ ـ ۱۴۱



عمره مفرده در موارد عدم وجوب آن مستحب است؛ چنان که تکرار آن نیز استحباب دارد؛ لیکن در لزوم فاصله زمانی بین دو عمره و عدم آن و بنابر قول نخست در مدت فاصله، اختلاف است. بنابر قول به لزوم فاصله، برخی هر ده روز، برخی دیگر در هر ماه و بعضی در هر سال یک عمره را جایز و مستحب دانسته‌اند
[۲۰] کشف الغطاء، ج۴، ص۴۶۱.
[۲۲] جواهر الکلام، ج ۲۰، ص ۴۴۸ ـ ۴۴۹.
قول دوم به مشهور نسبت داده شده است.
[۲۳] معتمد العروة (الحج)، ج ۲، ص ۱۷۷.
[۲۴] معتمد العروة (الحج)، ج ۲، ص ۲۰۲.

بنابر قول به جواز عمره در هر ماه، آیا رعایت فاصله به مدت یک ماه قمری لازم است یا صرف وقوع دو عمره در دو ماه کفایت می‌کند؛ هر چند یکی در آخر ماه و دیگری در اول ماه بعد واقع شود؟ مسئله اختلافی است.
[۲۵] مناسک حج (مراجع)، ص ۹۶ م ۱۷۳
[۲۶] مناسک حج (مراجع)، ص ۱۰۲ م ۱۸۷

بنابر قول به رعایت فاصله، آیا این حکم به موردی اختصاص دارد که عمره گزار بخواهد هر دو عمره را برای خود بگزارد یا شامل موردی که بخواهد دومی را برای دیگری بگزارد نیز می‌شود؟ اختلاف است.
[۲۷] معتمد العروة (الحج)، ج ۲، ص ۲۰۲ ـ ۲۰۴
چنان که بنابر این قول، در این‌که رعایت فاصله اختصاص به دو عمره مفرده دارد یا این‌که رعایت فاصله بین عمره مفرده و عمره تمتع نیز واجب است، اختلاف می‌باشد.
[۲۸] معتمد العروة (الحج)، ج ۲، ص ۲۰۴ ـ
[۲۹] مناسک حج (مراجع)، ص ۹۶ م ۱۷۳



عمره مفرده از هفت جزء بدین ترتیب تشکیل یافته است: احرام بستن از میقات یا بیرون حرم (ادنی الحلّ)؛ طواف ؛ دو رکعت نماز طواف ؛ سعی ؛ تقصیر یا حلق ؛ طواف نسا و دو رکعت نماز طواف نساء.
برخی قدما ـ بر اساس آنچه از آنان نقل شده است ـ طواف نسا و نماز آن را از اعمال عمره نشمرده‌اند.


این دو عمره از پنج جهت با یکدیگر تفاوت دارند:
(۱) عمره مفرده بنابر قول مشهور تنها وظیفه کسانی است که در مکّه اقامت دارند؛ برخلاف عمره تمتع که وظیفه غیرآنان است
(۲) در عمره مفرده، عمره گزار مخیّر بین حلق و تقصیر است؛ لیکن در عمره تمتع تقصیر متعین است.
(۳) درعمره مفرده طواف نسا واجب است؛ بر خلاف عمره تمتّع که طواف نسا ندارد.
(۴) میقات عمره مفرده یکی از میقاتهای معروف یا ادنی الحلّ است؛ لیکن میقات عمره تمتع تنها یکی از میقاتهای پنج ‌ ‌گانه است.
(۵) به جا آوردن عمره مفرده در طول سال صحیح است؛
[۳۳] مناسک حج (مراجع)، ج۸، ص۴۳۸.
[۳۴] مناسک حج (مراجع)، ج۱، ص۹۷ ـ ۹۸ م ۱۷۶.



اگر کسی پس از احرام عمره و پیش از سعی از روی علم و عمد با همسرش آمیزش کند، عمره‌اش فاسد و کفّاره بر او واجب می‌شود و در مکّه می‌ماند تا آن‌که در ماه آینده عمره مفرده دیگری به جا آورد. کفّاره ارتکاب این عمل قربانی کردن یک شتر است.
[۳۵] المبسوط، ج۱، ص۳۳۷.
[۳۶] المهذب، ج۱، ص۲۲۲.
[۳۷] مختلف الشیعة، ج۴، ص۱۵۵.
[۳۸] جواهرالکلام، ج ۲۰، ص ۳۸۰

در این‌که ماندن در مکّه تا ماه آینده و گزاردن عمره در آن ماه، واجب است یا افضل، اختلاف است.
[۴۰] کشف الغطاء، ج۶، ص۴۵۲.
[۴۱] الحدائق الناضرة، ج۱۵، ص۳۹۲.
[۴۲] جواهر الکلام، ج۲۰، ص۳۸۵.

آیا واجب است عمره فاسد شده را به اتمام برساند یا نه؟ اکثر فقها متعرض مسئله نشده‌اند؛ لیکن کسانی که متعرض شده‌اند، در وجوب اتمام آن اختلاف نظر دارند.
[۴۳] کشف الغطاء، ج۱، ص۴۵۱.

ارتکاب عمل یاد شده بعد از سعی، موجب افساد عمره نمی‌شود؛ هرچند کفّاره واجب می‌گردد.
[۴۶] جواهر الکلام، ج ۲۰، ص ۴۴۸ ـ ۴۴۹.
[۴۷] جواهر الکلام، ج۲۰، ص۳۸۴.



کسی که در ماههای حج با احرام عمره مفرده وارد مکه شده، می‌تواند نیّت عمره تمتع کند و حج تمتع به جا آورد.


کسی که بر اثر بیماری محصور شده، به قول مشهور وظیفه او برای خروج از احرام فرستادن حیوانی به مکّه برای قربانی کردن آن در زمان تعیین شده است. در موعد مقرر، با تقصیر از احرام خارج و همه محرمات بر او حلال می‌شود، جز زن که آن نیز پس از رفع حصر و گزاردن عمره مفرده حلال می‌گردد
در صورت عروض صَدّ برای عمره گزار در عمره مفرده، با قربانی کردن از احرام خارج می‌شود.


بر عمره گزار مستحب است تلبیه را تکرار کند. دیدگاهها در زمان قطع تلبیه مختلف است؛ هنگام دخول حرم؛ هنگام مشاهده کعبه ؛ تفصیل بین کسی که خارج حرم محرم شده و کسی که برای احرام از حرم بیرون رفته است که برای نفر اول، هنگام دخول حرم و برای نفر دوم، زمان مشاهده کعبه و مخیّر بودن میان قطع هنگام دخول حرم و زمان مشاهده کعبه. مشهور قول سوم است.
[۵۳] کشف الغطاء، ج۵، ص۲۸۵ ـ ۲۸۶.



۱. المعتمد فی شرح المناسک، ج۳، ص۱۹۸.
۲. مناسک حج (مراجع).
۳. مناسک حج (مراجع).
۴. الوسیلة، ج۱، ص۱۹۵.    
۵. مستمسک العروة، ج ۱۱، ص ۱۳۹.    
۶. مستند الشیعة، ج۱۱، ص۱۵۹.    
۷. مناسک حج (مراجع).
۸. المعتمد فی شرح المناسک، ج۳، ص۱۹۸ ـ ۱۹۹.
۹. الدروس الشرعیة، ج۱، ص۳۳۸.
۱۰. مسالک الافهام، ج۲، ص۴۹۷ ـ ۴۹۸.
۱۱. رسائل آل طوق، ج۲، ص۱۷۱.
۱۲. کتاب الحج (شاهرودی)، ج ۲، ص ۱۴۷ ـ ۱۵۱
۱۳. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۲۴، کتاب الحج، القول فی اقسام العمرة، مسالة ۱.    
۱۴. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۲۴، کتاب الحج، القول فی اقسام العمرة، مسالة ۱.    
۱۵. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۲۴، کتاب الحج، القول فی اقسام العمرة، مسالة ۲.    
۱۶. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۲۴، کتاب الحج، القول فی اقسام العمرة، مسالة ۲.    
۱۷. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۲۴، کتاب الحج، القول فی اقسام العمرة، مسالة ۳.    
۱۸. جواهر الکلام، ج ۲۰، ص ۴۴۸ ـ ۴۴۹.
۱۹. مستمسک العروة، ج ۱۱، ص ۱۴۰ ـ ۱۴۱
۲۰. کشف الغطاء، ج۴، ص۴۶۱.
۲۱. الحدائق الناضرة، ج۱۶، ص۳۱۸- ۳۱۹.    
۲۲. جواهر الکلام، ج ۲۰، ص ۴۴۸ ـ ۴۴۹.
۲۳. معتمد العروة (الحج)، ج ۲، ص ۱۷۷.
۲۴. معتمد العروة (الحج)، ج ۲، ص ۲۰۲.
۲۵. مناسک حج (مراجع)، ص ۹۶ م ۱۷۳
۲۶. مناسک حج (مراجع)، ص ۱۰۲ م ۱۸۷
۲۷. معتمد العروة (الحج)، ج ۲، ص ۲۰۲ ـ ۲۰۴
۲۸. معتمد العروة (الحج)، ج ۲، ص ۲۰۴ ـ
۲۹. مناسک حج (مراجع)، ص ۹۶ م ۱۷۳
۳۰. ارشاد الاذهان، ج۱، ص۳۳۷ ۳۳۸.    
۳۱. مستند الشیعة، ج۱۳، ص۱۱۹.    
۳۲. مختلف الشیعة، ج۴، ص۳۶۵.    
۳۳. مناسک حج (مراجع)، ج۸، ص۴۳۸.
۳۴. مناسک حج (مراجع)، ج۱، ص۹۷ ـ ۹۸ م ۱۷۶.
۳۵. المبسوط، ج۱، ص۳۳۷.
۳۶. المهذب، ج۱، ص۲۲۲.
۳۷. مختلف الشیعة، ج۴، ص۱۵۵.
۳۸. جواهرالکلام، ج ۲۰، ص ۳۸۰
۳۹. جواهرالکلام، ج ۲۰، ص ۳۸۰    
۴۰. کشف الغطاء، ج۶، ص۴۵۲.
۴۱. الحدائق الناضرة، ج۱۵، ص۳۹۲.
۴۲. جواهر الکلام، ج۲۰، ص۳۸۵.
۴۳. کشف الغطاء، ج۱، ص۴۵۱.
۴۴. الحدائق الناضرة، ج۱۵، ص۳۹۰.    
۴۵. مستند الشیعة، ج۱۳، ص۲۶۳.    
۴۶. جواهر الکلام، ج ۲۰، ص ۴۴۸ ـ ۴۴۹.
۴۷. جواهر الکلام، ج۲۰، ص۳۸۴.
۴۸. تذکرة الفقهاء، ج۸، ص۴۳۹.    
۴۹. مسالک الافهام، ج۲، ص۴۹۸.    
۵۰. جواهر الکلام، ج ۲۰، ص۴۵۹ ۴۶۰.    
۵۱. الحدائق الناضرة، ج۱۶، ص۳۹.    
۵۲. مسالک الافهام، ج۲، ص۳۸۸.    
۵۳. کشف الغطاء، ج۵، ص۲۸۵ ـ ۲۸۶.
۵۴. مستند الشیعة، ج۱۱، ص۳۲۲ -۳۲۶.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۴۷۹، برگرفته از مقاله "عمره مفرده"    
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)    ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی    


رده‌های این صفحه : دیدگاه های فقهی امام خمینی




جعبه ابزار