• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عمارة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عِمارَة: (وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ)
عِمارَة: به معنی «آباد کردن» است.
این آیه از مقام «سقایة» (آب دادن به حجاج) و عمران و آبادی مسجد الحرام سخن می‌گوید و آن را با کسی که ایمان به خدا و روز رستاخیز آورده مقایسه می‌کند و می‌فرماید:
«آیا سیراب کردن حجاج و آباد ساختن مسجد الحرام را همانند (عمل) کسی قرار دادید که ایمان به خدا و روز قیامت آورده و در راه او جهاد کرده است...»
با توجه به این که منصب «سقایة الحاج» (قبل از اسلام) در ردیف منصب کلیدداری خانه کعبه و از مهم‌ترین مناصب محسوب می‌شد و کسی که سرپرست این مقام بوده، از موقعیت ویژه‌ای برخوردار بود و همچنین مقام «کلیدداری» و عمران و آبادی مسجد الحرام از مقدس‌ترین و بزرگ‌ترین کانون مذهبی، حتی در زمان جاهلیت به شمار می‌رفت، با همه این‌ها قرآن مجید می‌گوید ایمان به خدا و جهاد در راه او از تمام این کارها برتر و بالاتر است.



به موردی از کاربرد عِمارَة در قرآن، اشاره می‌شود:


۱.۱ - عِمارَة (آیه ۱۹ سوره توبه)

(اَ جَعَلْتُمْ سِقایَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآخِرِ وَ جاهَدَ فی سَبیلِ اللّهِ لا یَسْتَوونَ عِندَ اللّهِ وَ اللّهُ لا یَهْدی الْقَوْمَ الظّالِمینَ)
(آیا آب دادن به حاجیان و آباد ساختن مسجدالحرام را، همانند عمل کسی قرار دادید که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و در راه او جهاد کرده است؟! این دو، نزد خدا یکسان نیستند و خداوند گروه ستمکاران را هدایت نمی‌کند.)


۱.۲ - عِمارَة در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
منظور از سقایت در این آیه معنای مصدری آن (آب دادن) است و قرار گرفتن‌ (سِقایَةَ الْحاجِّ) در مقابل‌ (عِمارَةَ الْمَسْجِدِ) نیز مؤید همین احتمال است، چون در دومی به طور قطع، مقصود معنای مصدری عمارت است، که همان کار تعمیر است.

۱. توبه/سوره۹، آیه۱۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۸۶.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۴۱۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۷، ص۳۲۳.    
۵. توبه/سوره۹، آیه۱۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۸۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۲۷۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۲۰۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۴۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۵، ص۲۴.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عمارة»، ج۳، ص۲۴۳-۲۴۴.


رده‌های این صفحه : لغات سوره توبه | لغات قرآن




جعبه ابزار