عشو (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَشَو (به فتح عین و شین) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای كورى است.
عَشَو چنانكه در مجمع گفته ضعف بينائى و اعراض است و عَشاء كورى و از بين رفتن
چشم ميباشد.
در
اقرب نيز اعراض را از جمله معانى آن گفته است «عَشِى‌َ عَنْها: اعْرَضَ عَنْها».
راغب گويد: «عَشِى‌َ عَنْهُ: عَمِيَ عَنْهُ».
(وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ)،
«هر كه از ياد خدا اعراض كند شيطانى براى او مياوريم كه مصاحب اوست».
على هذا چون قرائت مشهور يَعْشُ بضمّ شين است معنى آن اعراض و ضعف بصر ميباشد، بعضى آنرا بفتح شين خوانده‌اند كه در اينصورت از باب علم يعلم بمعنى كورى است نگارنده در
آیه قول سدّى را اختيار ميكنم كه اعراض گفته است، نظير اين آيه، آيه:
(أَ لَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّياطِينَ عَلَى الْكافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا) است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عشو"، ج۵، ص۳.
