عداوت و بَغضاء (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَداوت و بَغضاء:
(فَاَغْرَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ اِلی یَوْمِ الْقیامَةِ) عداوت و بَغضاء: واژه اوّل از مادّه
«عدو» به معنی «
تجاوز»
و دوم از مادّه
«بغض» به معنی «تنفر از چیزی» است
و ممکن است فرق میان این دو کلمه این باشد که «
بغض» بیش‌تر جنبه قلبی دارد و «عداوت» جنبه عملی و یا لااقل اعم از عملی و قلبی است.
به موردی از کاربرد
عَداوت و بَغضاء در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ مِنَ الَّذینَ قالواْ اِنّا نَصارَی اَخَذْنا میثاقَهُمْ فَنَسواْ حَظًّا مِّمّا ذُکِّرواْ بِهِ فَاَغْرَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاء اِلَی یَوْمِ الْقِیامَةِ وَ سَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ اللّهُ بِما کانواْ یَصْنَعونَ) (و از کسانی که می‌گفتند: «ما
نصرانی و یاور
مسیح هستیم» نیز
پیمان گرفتیم؛ ولی آن‌ها بخش مهمّی از آنچه را به آنان
تذکر داده شده بود به دست فراموشی سپردند؛ از این رو در میان آن‌ها، تا
روز قیامت و پایان
دنیا دشمنی و
کینه افکندیم و
خداوند، در قیامت آن‌ها را از نتایج اعمالشان آگاه خواهد ساخت.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
و این عداوت و بغضا که خدای تعالی نام برده جزء ملکات راسخه امت‌های مسیحی شده و در دل آن‌ها ثابت و پایدار گردیده است، هم چنان که آتش
آخرت هم سرنوشت حتمی آن‌ها است و از آن مفری ندارند، هر چه بخواهند از غمی از غم‌های آن رها شوند دوباره به آن اندوه برگردانده می‌شوند و به ایشان گفته می‌شود بچشید
عذاب حریق و سوزنده را.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عَداوت و بَغضاء»، ج۳، ص۱۲۶-۱۲۷.
