• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عتب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عُتب و عُتبی (به ضم عین) از واژگان نهج البلاغه به معنای رضایت است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره عثمان بن عفّان و در مقام موعظه از این واژه استفاده نموده است.



عُتب و عُتبیبه معنای رضایت آمده است. گویند: «استَعْتَبْتُه فأَعْتَبَنِی» از او رضایت خواستم او از من راضی شد و مرا راضی کرد. اعتاب: راضی کردن، استعتاب: طلب رضایت و عتاب به معنای ملامت و مذمّت است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) عثمان بن عفّان به اهل مصر نوشته است: «فَكُنْتُ رَجُلاً مِنَ الْمُهَاجِرِينَ أُكْثِرُ اسْتِعْتَابَه، وَأُقِلُّ عِتَابَهُ» «من مردی از مهاجرین بودم که رضایت او را بیشتر طلب کرده و کم ملامتش می‌کردم.» (شرح‌های نامه: )
در مقام موعظه فرموده است: «عْمَلُوا، رَحِمَكُمُ اللهُ... وَأَنْتُمْ فِي دَارِ مُسْتَعْتَب عَلَى مَهَل وَفَرَاغ» «عمل کنید خدا رحمتتان کند... شما در خانه طلب رضایت از خدا هستید (به وسیله اعمال) و در مهلت و فراغت می‌باشید.» (شرح‌های خطبه: )
و نیز فرماید: عَاتِبْ أَخَاکَ بِالاِْحْسَانِ إِلَیْهِ، وَارْدُدْ شَرَّهُ بِالاِْنْعَامِ عَلَیْهِ (برادرت را (به هنگام خطا كارى) به وسيله نيكى سرزنش كن! و شرّ او را از طريق بخشش كردن دور ساز.) (شرح‌های حکمت: )


این ماده هفده بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ۷۰۰.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۱۱۴.    
۳. زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۲، ص۲۰۳.    
۴. جوهری، ابونصر، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیة، ج۱، ص۱۷۶.    
۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۸۲، نامه ۱.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۳، نامه ۱.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۶۳، نامه ۱.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۶۵.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۶.    
۱۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۷۴.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۵۷۵.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۶، ص۳۸۲.    
۱۳. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۴، ص۶.    
۱۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۱۴، خطبه ۹۳.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۱۸۶، خطبه ۹۲.    
۱۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۴۰، خطبه ۹۴.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۰۳.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۲۹.    
۱۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۳۴.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۲۷۲.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۱۱۱.    
۲۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۶۵.    
۲۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۱۴، حکمت ۱۵۰.    
۲۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۹۲، حکمت ۱۵۸.    
۲۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، حکمت ۱۵۸.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۷۷.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۶۳.    
۲۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۶۳.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۲۹۹.    
۳۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۲۴۰.    
۳۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۷۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عتب»، ج۲، ص۷۰۰.    






جعبه ابزار