• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ظَمَأ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: ظَمَأ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: ظَمَأ (مفردات‌قرآن)، تَظْمَئوا (لغات‌قرآن)، تشنگی.


ظَمَأ (به فتح ظاء و ميم) از واژگان نهج البلاغه به معنای عطش است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره روزه از این واژه استفاده نموده است.


ظَمَأ
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۹۳.    
به معنای عطش آمده است.
[۲] طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۸۱.    
[۳] شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۴۴۵.    

و ظَمْآن به معنای عطشان است.
[۴] طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۸۱.    


یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الظَّمَأُ - حکمت ۱۳۷ (روزه)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره روزه فرموده است:
«كَمْ مِنْ صائِم لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيامِهِ إِلاّ الظَّمَأُ.»
[۵] سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۰۷، حکمت ۱۳۷.    
[۶] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص، حکمت ۱۴۵.    
[۷] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص، حکمت ۱۴۵.    

«ای بسا روزه دارد که برای او فقط گرسنگی و عطش باقی می‌ماند.»
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۴۵.    
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۴۱.    
(شرح‌های حکمت:
[۱۰] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۴۱.    
[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۱۷۷.    
[۱۲] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۲۱۴.    
[۱۳] ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۴۴.    
)


این ماده چندین بار در «نهج البلاغه» آمده است.
[۱۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۶۲، خطبه ۱۱۳.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۹۳.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۸۱.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۴۴۵.    
۴. ↑ طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۸۱.    
۵. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۰۷، حکمت ۱۳۷.    
۶. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص، حکمت ۱۴۵.    
۷. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص، حکمت ۱۴۵.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۴۵.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۴۱.    
۱۰. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۴۱.    
۱۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۱۷۷.    
۱۲. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۲۱۴.    
۱۳. ↑ ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۴۴.    
۱۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۶۲، خطبه ۱۱۳.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ظماء»، ج۲، ص۶۹۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 137 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار