ظَمَأ (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
ظَمَأ (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط:
ظمأ (مفرداتقرآن)
،
تَظْمَئوا (لغاتقرآن)
،
تشنگی
.
ظَمَأ
(به فتح ظاء و ميم) از
واژگان نهج البلاغه
به معنای
عطش
است.
حضرت علی (علیهالسلام)
درباره
روزه
از این واژه استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای ظَمَأ
۲ - کاربردها
۲.۱ -
الظَّمَأُ
- حکمت ۱۳۷ (روزه)
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای ظَمَأ
[
ویرایش
]
ظَمَأ
[۱]
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۹۳.
[۲]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۸۱.
به معنای عطش آمده است و
ظَمْآن
به معنای عطشان است.
[۳]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۸۱.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
یکی از مواردی که در «
نهجالبلاغه
» به کار رفته است، به شرح ذیل میباشد:
۲.۱ -
الظَّمَأُ
- حکمت ۱۳۷ (روزه)
امام (صلواتاللهعلیه) درباره
روزه
فرموده است:
«كَمْ مِنْ صائِم لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيامِهِ إِلاّ
الظَّمَأُ
.»
[۴]
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۰۷، حکمت ۱۳۷.
[۵]
عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص، حکمت ۱۴۵.
[۶]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، حکمت ۱۴۵.
«ای بسا روزه دارد که برای او فقط گرسنگی و عطش باقی میماند.»
[۷]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۴۵.
[۸]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۴۱.
(شرحهای حکمت:
[۹]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۴۱.
[۱۰]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۱۷۷.
[۱۱]
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۲۱۴.
[۱۲]
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۴۴.
)
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
این ماده چندین بار در
نهج البلاغه
آمده است.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۹۳.
۲.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۸۱.
۳.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۸۱.
۴.
↑
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۰۷، حکمت ۱۳۷.
۵.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص، حکمت ۱۴۵.
۶.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، حکمت ۱۴۵.
۷.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۴۵.
۸.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۴۱.
۹.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۴۱.
۱۰.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۱۷۷.
۱۱.
↑
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۲۱۴.
۱۲.
↑
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۴۴.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ظماء»، ج۲، ص۶۹۳.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان حکمت 137 نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری