ظن مانع
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دلیل ظنی معتبر، دلالت کننده بر عدم اعتبار یک
ظن خاص را ظن مانع می‌گویند.
ظن مانع، مقابل
ظن ممنوع، و به معنای دلیل ظنی معتبری است که بر عدم اعتبار
ظن خاصی اقامه گردیده است، مثل آن که شهرتی، بر عدم اعتبار
ظن حاصل از
استحسان اقامه شود، و از آن جا که
شهرت از ادله ظن آور است به همین دلیل به ظن حاصل از آن " ظن مانع " می‌گویند، زیرا مانع از حجیت ظن حاصل از استحسان (
ظن ممنوع ) گردیده است.
در این که اقتضای مقدمات
انسداد، رجحان ظن مانع است و یا ظن ممنوع، یا تساقط هر دو، و یا تمسک به هر یک که قوی تر است، اختلاف وجود دارد.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ظن مانع».
