ظن ممنوع
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ظن محکوم به عدم اعتبار، به استناد دلیل ظنّی معتبر را ظن ممنوع میگویند.
ظن ممنوع، مقابل
ظن مانع بوده و عبارت است از ظنی است که بر عدم اعتبار آن دلیل ظنی معتبری اقامه شده است، مثل آن که بر عدم اعتبار
ظن حاصل از
استحسان ( ظن ممنوع )، دلیل ظنی دیگری ظن مانع هم چون
شهرت یا
اجماع منقول اقامه شده باشد. در این که اقتضای
مقدمات انسداد، رجحان ظن مانع است یا ظن ممنوع، یا تساقط هر دو، و یا تمسک به هر یک که قویتر است، اختلاف وجود دارد.
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ظن ممنوع».