طِفْل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طِفْل (به کسر طاء و سکون فاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای بچه و جمع آن اطفال است.
در چندین آیه از
آیات قرآن به کار رفته است.
طِفْل به معنای بچه است.
راغب اصفهانی می‌گوید: طفل تا وقتی گفته می‌شود که فرزند، بدنش نرم باشد.
در
مجمع البیان فرموده:
«الطِّفْلُ: الصَّغِیرُ مِنَ النَّاسِ» در
اقرب الموارد گوید: به کوچک هر چیز طفل گویند
«هو یسعی لی فی اَطْفَالِ الحَوَائِجِ»یعنی او در حاجت‌های کوچک برای من تلاش می‌کند.
قاموس المحیط نیز معنی اولی آن‌را مثل اقرب الموارد گفته است.
به مواردی از
طِفْل که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ نُقِرُّ فِی الْاَرْحامِ ما نَشاءُ اِلی اَجَلٍ مُسَمًّی ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلًا) (و جنين‌هايى را كه بخواهيم تا مدّت معيّنى در رحم مادران نگاه مى‌داريم؛ و آن‌چه را بخواهيم ساقط مى‌كنيم؛ بعد شما را به صورت طفلى بيرون مى‌آوريم.)
طفل در واحد و جمع به کار می‌رود که آن
اسم جنس و در اصل
مصدر است.
در آیه
(اَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلی عَوْراتِ النِّساءِ) (يا كودكانى كه از امور جنسى مربوط به زنان آگاه نيستند.)
طفل، در آیه فوق جمع به کار رفته است.
بعضی در آیه اول (نخرج کل واحد منکم) گفته‌اند.
(وَ اِذا بَلَغَ الْاَطْفالُ مِنْکُمُ الْحُلُمَ فَلْیَسْتَاْذِنُوا) (و هنگامى كه اطفال شما به حد بلوغ رسند بايد اجازه بگيرند.)
جمع طفل، اطفال است.
در
النهایه گفته: طفل به معنی بچه است بر پسر و دختر و جمع اطلاق می‌شود.
(او کسی است که شما را از خاک آفرید، سپس از نطفه، سپس از علقه (خون بسته شده)، سپس شما را به‌صورت طفلی (از شکم مادر) بیرون می‌فرستد، بعد به مرحله کمال قوّت خود می‌رسید، و بعد از آن پیر می‌شوید.)
واژه
طفل در چندین آیه از آیات قرآن به کار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طفل»، ج۴، ص۲۲۶.
