• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طَبَق (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





طَبَق (به فتح طاء و باء) از واژگان نهج البلاغه به معنای حال است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه به اهل مصر و توصیف عذاب آخرت از این واژه استفاده نموده است.



طَبَق (مثل شرف) به معنای حال آمده است.
چنانکه طبرسی و زمخشری گفته است و نیز از معانی آن است برابری.
راغب گوید: مطابقت آن است که چیزی را بالای چیزی بگذاری و به‌ اندازه آن باشد.
گاهی در چیزی که بالای چیزی یا موافق چیزی باشد به کار می‌رود.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - طابَقَ - نامه ۳۸ (خطاب به اهل مصر)

امام (صلوات‌الله‌علیه) به اهل مصر درباره مالک اشتر نوشته است:
«فَقَدْ بَعَثْتُ إِلَيْكُمْ عَبْداً مِنْ عِبادِ اللهِ... فَاسْمَعوا لَهُ أَطيعوا أَمْرَهُ فيما طابَقَ الْحَقَّ.»
«يكى از بندگان خداوند را به سوى شما فرستادم... سخنش را بشنويد و فرمانش را در آن‌جا كه مطابق حق است اطاعت كنيد.» طابق (به فتح و کسر باء) به معنای عضو و ظرفی که در آن چیز طبخ می‌کنند و آن معرّب «تابه» است.
در قاموس المحیط از معانی آن آجر بزرگ گفته است «الطابِق کهاجِر و صاحِب: الآجُر الکَبیر.»


۲.۲ - طَابَقَيْنِ - خطبه ۱۸۳ (عذاب آخرت)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره عذاب آخرت فرموده است:
«فَرَأَيْتُمْ جَزَعَ أَحَدِكُمْ مِنَ... وَ الرَّمْضاءِ تُحْرِقُهُ؟ فَكَيْفَ إِذا كانَ بَيْنَ طَابَقَيْنِ مِنْ نَار.»
«آیا می‌بینید ناله خود را از ریک سوزان، چطور می‌شود حال انسان میان دو آجر بزرگ از آتش «اطباق- طبقات» یعنی طبقه‌ها و مرتبه‌ها. «اطباق» اقشار مردم را نیز طبقه و طبقات گویند. چنانکه در نامه مالک آمده است.



این ماده چهارده بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۷۱.    
۲. طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۲۰۴.    
۳. فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۵، ص۱۰۸.    
۴. شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۰۳.    
۵. زمخشری، محمود، أساس البلاغة، ج۱، ص۳۸۳.    
۶. راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ص۵۱۶.    
۷. فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۵، ص۱۰۸.    
۸. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۶۵، نامه ۳۸.    
۹. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۷۰، نامه ۳۸.    
۱۰. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۱۱، نامه ۳۸.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۴۰.    
۱۲. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۳۴.    
۱۳. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۳۶.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۰، ص۹۴.    
۱۵. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۶۹.    
۱۶. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۶، ص۱۵۸.    
۱۷. فیروز آبادی، مجد الدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۲۵۶.    
۱۸. زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱۳، ص۲۸۵.    
۱۹. فیروز آبادی، مجد الدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۲۵۶.    
۲۰. زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱۳، ص۲۸۵.    
۲۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۱۵، خطبه ۱۸۳.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۳۵، خطبه ۱۷۸.    
۲۳. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۶۷، خطبه ۱۸۳.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۱۵.    
۲۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۲۷.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۳۸.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۱۱۶.    
۲۸. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۳۹۹.    
۲۹. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۲۳.    
۳۰. طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۲۰۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «طبق»، ج۲، ص۶۷۱.    






جعبه ابزار