طباق (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طباق: (سَبْعَ سَمَاواتٍ طِباقاً) «طباق» از مادّه «
مطابَقَة» مصدر باب
«مفاعله» به معناى
«مطابقه» است؛ گاه به معناى قرار گرفتن چيزى بالاى چيزى مى‌آيد و گاه به معناى هماهنگى و مطابقت دو چيز با يكديگر است؛ و در اينجا هر دو معنا صدق مى‌كند. مطابق معناى اول، آسمان‌هاى هفتگانه يكى بالاى ديگرى قرار دارد؛ و به طورى كه در تفسير آسمان‌هاى هفتگانه در گذشته گفته‌ايم، يك تفسير قابل توجّه اين است كه تمام آنچه را ما با چشم مسلّح و غير مسلّح از ستارگان ثوابت و سيّار مى‌بينيم، همه جزء آسمان اول است، و شش عالم ديگر، يكى ما فوق ديگرى بعد از آن قرار دارد كه از دسترس علم و دانش انسان امروز بيرون است، و ممكن است در آينده اين شايستگى را پيدا كند كه آن عوالم، عجيب و گسترده را يكى بعد از ديگرى كشف كند. و بنابر احتمال دوم، قرآن به هماهنگى و مطابقت آسمان‌هاى هفتگانه در نظم و عظمت و زيبايى اشاره مى‌كند.
(أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا) (آيا نمى‌دانيد چگونه خداوند هفت آسمان را برفراز يكديگر آفريده است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مطابق بودن هفت آسمان با يكديگر به اين معنا است كه (مانند پوسته‌هاى پياز) بعضى بر بالاى بعضى ديگر قرار گرفته باشد، و يا به معناى اين است كه مثل هم باشند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «طباق»، ص۳۵۳.
