صَلْی (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَلْی (به فتح صاد و سکون لام) از
واژگان قرآن کریم به معنای ملازمت است و همچنین به معانی بریان کردن، دخول، سوختن، چشیدن
عذاب آتش نیز گفته‌اند. این واژه دارای مشتقاتی است که در
آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند:
صال (به فتح صاد)
اسم فاعل به معنای ملازم و داخل،
اِصْطلاء (به کسر الف و سکون صاد) به معنای گرم شدن با
آتش است.
صَلْی به معانی ملازمت است. «صَلَی الرَّجُلُ النَّارَ: لَزِمَهَا»
بریان کردن نیز گفته‌اند: «صَلَی اللَّحْمَ: شَوَاهُ». دخول، سوختن، چشیدن عذاب آتش نیز گفته‌اند. ملازمت و دخول با آیات قرآن مناسب است.
(فَسَوْفَ یَدْعُوا ثُبُوراً • وَ یَصْلی سَعِیراً) «به زودی وا هلاکا گوید و ملازم آتش مشتعل گردد.»
(سَیَصْلی ناراً ذاتَ لَهَبٍ) «به آتش شعله‌دار ملازم می‌شود.»
(اصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِما کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ) «در اثر کفرتان ملازم
جهنّم شوید.»
(ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ) «سپس او را ملازم جحیم کنید.»
صال اسم فاعل به معنای ملازم و داخل است.
(اِلَّا مَنْ هُوَ صالِ الْجَحِیمِ) (مگر آنها كه در آتش دوزخ وارد مى‌شوند.)
اِصْطلاء به معنای گرم شدن با آتش است.
(لَعَلِّی آتِیکُمْ مِنْها بِخَبَرٍ اَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ) «شاید از آن خبری بیاورم یا تکه‌ای از آتش که شاید گرم شوید.» همچنین است
آیه ۷ سوره نمل.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صلی»، ج۴، ص۱۵۰.
