• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَلاة (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صَلاة (به فتح صاد) یا صَلوة (به فتح صاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای دعا، تبریک و تمجید است و بعضى توجه و انعطاف گفته‌اند.
همچنین می‌گویند صَلاة از خدا رحمت و از ملائکه استغفار و از بنده دعاست.
به هر حال صَلاة در قرآن مجید هم به معنى دعا آمده و هم به معنى نماز كه مجعول اسلامى است.
واژه صَلاة در «نهج البلاغه» به معنى بركات و توجهات و نماز معمولى آمده است.




صَلاة و صَلوة از دیدگاه طبرسی به معنای دعا آمده است.
راغب می‌گوید اکثر اهل لغت گفته‌اند: به معنای دعا و تبریک و تمجید است.
بعضی توجه و انعطاف گفته‌اند و نیز گویند: آن از خدا رحمت و از ملائکه استغفار و از بنده دعاست به‌هر‌حال در قرآن مجید هم به معنی دعا آمده و هم به معنای نماز که مجعول اسلامی است.
آن در نهج البلاغه به معنی برکات و توجهات و نماز معمولی آمده است.



برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الصَّلاةِ - خطبه ۱۹۹ (نماز)

امام (صلوات‌الله‌علیه) فرموده:
«تَعاهَدوا أَمْرَ الصَّلاةِ وَ حافِظوا عَلَيْها وَ اسْتَكْثِروا مِنْها وَ تَقَرَّبوا بِها فإِنَّها (كانَتْ عَلَى الْمؤْمِنينَ كِتاباً مَوْقوتاً).»
(موضوع نماز را به خوبى مراعات كنيد محافظت آن را بر عهده گيريد، زياد به آن توجّه كنيد و فراوان نماز بخوانيد و به وسيله آن به خدا تقرّب جوييد، زيرا نماز «به عنوان فريضه واجب در اوقات مختلف شبانه روز بر مؤمنان مقرّر شده است.»)


۲.۲ - صَلَواتِکَ - خطبه ۷۱ (درود بر پیامبر)

آن حضرت فرمود:
«اجْعَلْ شَرائِفَ صَلَواتِکَ وَ نَوامی بَرَكاتِکَ عَلَى مُحَمَّد عَبْدِکَ وَ رَسولِکَ.»
(گرامى‌ترين درودها و افزون‌ترين بركات خود را بر محمّد (صلى‌الله‌عليه‌و‌آله) بنده و فرستاده‌ات قرار ده.)


۲.۳ - مُصَلٍّ - نامه ۵۱ (مسلمان و اهل ذمه)

امام (صلوات‌الله‌علیه) فرموده:
«وَ لا تَمَسُّنَّ مالَ أَحَد مِنَ النّاسِ مُصَلٍّ وَ لا مُعاهَد.»
(همچنين براى جمع‌آورى بیت‌المال، به مال احدى چه مسلمان و چه غير مسلمانى كه در پناه اسلام است دست نزنيد.)
منظور حضرت از این بیان مسلمان و اهل ذمه است.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۴۵.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۶۶.    
۳. فیروز آبادی، مجد‌الدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۳۵۳.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۱۲۶.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ج۱، ص۴۹۰.    
۶. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ج۱، ص۴۹۱.    
۷. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۰۴، خطبه ۱۹۹.    
۸. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۰۴، خطبه ۱۹۴.    
۹. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۱۶، خطبه ۱۹۹.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۹۳، خطبه ۱۹۹.    
۱۱. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۳۸.    
۱۲. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۳۹-۸۴۰.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۷۲۵-۷۲۶.    
۱۴. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۳۲۱-۳۲۵.    
۱۵. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۲۰۲.    
۱۶. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۳۲، خطبه ۷۱.    
۱۷. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۱۱۷، خطبه ۷۰.    
۱۸. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص، خطبه ۷۲.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۳۷، خطبه ۷۲.    
۲۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۲۴.    
۲۱. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۲۷.    
۲۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۳، ص۱۸۲-۱۸۳.    
۲۳. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۹۴-۱۹۵.    
۲۴. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۱۳۸.    
۲۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۹۳، نامه ۵۱.    
۲۶. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۹۰-۹۱، نامه ۵۱.    
۲۷. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۲۵، نامه ۵۱.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۶۵، نامه ۵۱.    
۲۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۲۰.    
۳۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۲۲.    
۳۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۰، ص۳۳۷-۳۳۸.    
۳۲. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۴۹-۱۵۰.    
۳۳. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۱۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صلوة»، ج۲، ص۶۴۵-۶۴۶.    






جعبه ابزار