صَغَت (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَغَت:(فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا) «صَغَت» از مادّه «
صغو» (بر وزن عفو) به معناى متمايل شدن به چيزى است.
لذا مى‌گويند: صَغَتِ النُّجُومُ «يعنى
ستارگان، متمايل به سوى
مغرب شدند»؛ به همين جهت، واژه «اصغاء» به معناى گوش فرا دادن به سخن ديگرى آمده است. و منظور از
(صَغَتْ قُلُوبُكُمَا) در
آیه مورد بحث، انحراف دل‌هاى آنها از حق، به سوى گناه بوده است.
(إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَ إِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَ جِبْرِيلُ وَ صَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ) (اگر شما دو همسر پيامبر از كار خود
توبه كنيد به نفع شماست، زيرا دل‌هايتان از حق منحرف گشته؛ و اگر بر ضدّ او دست به دست هم دهيد، كارى از پيش نخواهيد برد زيرا
خداوند ياور اوست و همچنين
جبرئیل و
مؤمنان صالح، و
فرشتگان بعد از آنان پشتيبان اويند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: تمامى روايات اتفاق دارند بر اينكه منظور از آن دو زن
حفصه و
عایشه دو همسر
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) هستند. كلمه صغت فعل ماضى از ماده صغو است، و صغو به معناى ميل است، كه البته در اين‌جا منظور ميل به باطل و خروج از حالت استقامت است. خوب، پس مسلم شد كه اين دو زن، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را آزردند و عليه او دست به دست هم دادند، و دست به دست هم دادن عليه آن جناب از گناهان كبيره است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «صَغَت»، ص۳۳۵.
