• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَرْع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صَرْع (به فتح صاد) یا صِرْع (به کسر صاد) به معنای به خاک‌ انداختن از واژگان نهج البلاغه است.
این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌ کار رفته است، مانند:
صَریع (به فتح صاد) به معنای به خاک‌ انداخته شده؛
صَرْعَی (به فتح صاد و عین و سکون راء) جمع صَریع؛
مُصارَعَه (ضم میم و فتح راء و عین) به معنای کشتی گرفتن؛
مَصْرَع (به فتح میم و راء و سکون صاد) به معنی قتلگاه و جایی كه انسان در آن انداخته مى‌شود و جمع آن مَصارِع (به فتح میم و کسر راء) است.
از اين ماده موارد زيادى در «نهج البلاغه» آمده است.



صَرع و صِرع به معنای به خاک‌ انداختن آمده است.
«صَرْعاً و مُصَرْعاً: طَرَحَهُ عَلَی اَلارْض.»
صَریع به معنای به خاک‌ انداخته شده، آمده است.
صَرْعَی جمع صَریع است.
مُصارَعَه به معنی کشتی گرفتن است.
مَصْرَع به معنی قتلگاه و جایی كه انسان در آن انداخته مى‌شود و جمع آن مَصارِع است.



برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - صارَعَ - حکمت ۳۹۸ (حق)

امام (صلوات‌الله‌علیه) فرموده:
«مَنْ صارَعَ الْحَقَّ صَرَعَهُ
«هر که با حق کشتی بگیرد، حق او را به خاک می‌اندازد.»


۲.۲ - صَرِيعٌ - خطبه ۱۹۴ (اغوا شدگان به دست منافقان)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره اغوا شدگان به دست منافقان فرموده:
«لَهُمْ بِكُلِّ طَريق صَريعٌ وَ إلى كُلِّ قَلْب شَفيعٌ.»
«آن‌ها را در هر راه افتاده‌ای هست و به هر قلب واسطه و شفاعت‌گری دارند.»


۲.۳ - صَرْعَى - خطبه ۳۶ (غمگین شدن بر دنیا)

آن حضرت به خوارج فرمود:
«فأَنا نَذيرٌ لَكُمْ أَنْ تُصْبِحوا صَرْعَى بِأَثْناءِ هذا النَّهَرِ.»
«من شما را انذار می‌کنم از اینکه کشتگان اثنای این نهر باشید.»


۲.۴ - مَصَارِعُهُمْ - خطبه ۵۸ (خوارج)

آنگاه که گفتند: خوارج از رودخانه نهروان گذشته‌اند؛ آن حضرت فرمود:
«مَصارِعُهُمْ دونَ النُّطْفَةِ وَ اللهِ لا يُفْلِتُ مِنْهُمْ عَشَرَةٌ وَ لا يَهْلِکُ مِنْكُمْ عَشَرَةٌ.»
(قتلگاه آنان، اين سو، در كنار نهر است! به خدا سوگند از آنان حتّى ده نفر باقى نخواهد ماند و از شما ده نفر كشته نخواهد شد.)
یعنی قتلگاه آن‌ها کنار نهر است. این سخن در «فلت» خواهد آمد.



از ماده موارد زیادی در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۵.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۵۹.    
۳. فیروز آبادی، مجد‌الدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۴۹.    
۴. فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج۱، ص۲۹۹.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۳، ص۱۹۷.    
۶. مجموعه من المولفین، المعجم الوسیط، ج۱، ص۵۱۲.    
۷. فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج۱، ص۳۳۸.    
۸. فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج۱، ص۳۳۸.    
۹. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۷۸، حکمت ۳۹۸.    
۱۰. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۵۱، حکمت ۴۰۸.    
۱۱. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۴۸، حکمت ۴۰۸.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۳۹، حکمت ۴۰۸.    
۱۳. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۴۶.    
۱۴. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۴۶.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۳، ص۴۷۷.    
۱۶. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۸۸.    
۱۷. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۴۵.    
۱۸. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۸۶، خطبه ۱۹۴.    
۱۹. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۹۱، خطبه ۱۹۴.    
۲۰. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۰۷، خطبه ۱۹۴.    
۲۱. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۷۹، خطبه ۱۹۴.    
۲۲. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۷۴.    
۲۳. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۷۸-۷۷۹.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۶۰۹-۶۱۰.    
۲۵. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۱۷۸-۱۷۹.    
۲۶. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۶۳.    
۲۷. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۹۸، خطبه ۳۶.    
۲۸. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۱۹۱، خطبه ۳۶.    
۲۹. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۸۰، خطبه ۳۶.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۵، خطبه ۳۶.    
۳۱. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه،ج۲، ص۱۹۳.    
۳۲. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه،ج۲، ص۱۹۷-۱۹۸.    
۳۳. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۲، ص۳۷۳-۳۷۴.    
۳۴. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۸.    
۳۵. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۶۵.    
۳۶. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۸، خطبه ۵۸.    
۳۷. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۱۰۳، خطبه ۵۹.    
۳۸. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۹۳، خطبه ۵۹.    
۳۹. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۲۱، خطبه ۵۸.    
۴۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۲۹.    
۴۱. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۲۹-۳۳۱.    
۴۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۶۶۶-۶۶۹.    
۴۳. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۵۴.    
۴۴. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳.    
۴۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۷۸، حکمت ۳۹۸.    
۴۶. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۸۶، خطبه ۱۹۴.    
۴۷. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۹۸، خطبه ۳۶.    
۴۸. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۸، خطبه ۵۸.    
۴۹. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۳۰، نامه ۳۱.    
۵۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۰۳، حکمت ۱۲۶.    
۵۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۰۰، نامه ۱۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صرع»، ج۲، ص۶۳۵.    






جعبه ابزار