سیدحسین مجمر زواره‌ای اردستانی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیدحسین مجمر زواره‌ای اردستانی اصفهانی، شاعر و
ادیب توانای
عهد قاجاریه می‌باشد.
سیّدحسین طباطبائی زوّاره‌ای اردستانی، متخلّص به «مَجمر» شاعر و
ادیب توانای
عهد قاجاریه، در سال ۱۱۹۰ق در زوّاره متولّد شد. چندی در
اصفهان به تحصیل
علم و ادب مشغول بوده و سپس به
سیاحت در
ایران و
هند پرداخته و عاقبت به
طهران رفته است. او به شغل
تذهیب مشغول بوده و به واسطه میرزا عبدالوهاب نشاط اصفهانی به دربار
فتحعلی‌شاه قاجار راه یافته و به لقب «مجتهد الشعراء» ملقّب گردید. در سرودن انواع
نظم خصوصاً
غزل و
قصیده استاد بوده و قصیده او در مدح فتحعلی‌شاه مورد تحسین شاه قرار داشته است. گویند «مجمر» در اواخر عمر به
سعایت بدخواهان به ولی نعمت خود «نشاط» ناسپاسی کرده و از در خصومت درآمده و مورد نفرین استاد قرار گرفته و در عنفوان جوانی در سن ۳۵سالگی در سال ۱۲۲۵ق وفات یافت و در
قم مدفون شد.
ماده تاریخ فوت او را «طلعت اصفهانی» چنین سروده است:
تاریخ رحلتش را از عقل خواست «طلعت» ••••• گفتا بگو «جوان رفت سیّدحسین مَجمر»
از آثار اوست:
۱. «دیوان اشعار» حدود پنج هزار بیت که به طبع رسیده و نسخ خطی عدیده‌ای در کتابخانه‌های مختلف از آن وجود دارد. ۲. کتابی در «تتبّع گلستان سعدی»، ناتمام ۳. «مثنوی» در سیاق «تحفة العراقین» خاقانی.
این
شعر از اوست:
گویم دلم از کمند تو خواهد رهید و تو ••••• خندان نگه به طرّه طرّار می‌کنی
صد جان به یک نگه نخری از هجوم خلق ••••• چندین زیان ز گرمی بازار می‌کنی
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۱۴.
