• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سِجْن (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: سِجْن (لغات‌قرآن)، سجن.


سِجْن (به کسر سین و سکون جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای زندان است.
سِجّین (به کسر سین و تشدید جیم) به معنای ظرف کتاب گناه‌کاران است.



سِجْن به معنای زندان است.
سجن (به فتح سین) مصدر است به معنى منع از تصرف و زندانى كردن.
گوئى معناى اصلى آن منع است و زندان را بدان سبب سجن گفته‌اند.
در اقرب آمده «وَ اللَّهِ مَا أَسْجُنُ‌ عَنْهُ لِسَانِي إِلَّا إِذَا كَسَانِي» به خدا زبانم را از او منع نمی‌كنم تا لباسم بپوشاند.


به مواردی از سِجْن که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - السِّجْنُ‌ (آیه ۳۳ سوره یوسف)

(رَبِ‌ السِّجْنُ‌ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ ...)
(پروردگارا! زندان نزد من محبوبتر است از آنچه اينها مرا به سوى آن مى‌خوانند. ...)


۲.۲ - الْمَسْجُونِينَ‌ (آیه ۲۹ سوره شعراء)

(لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ‌ الْمَسْجُونِينَ‌)
(مسلماً تو را از زندانيان قرار خواهم داد!)


۲.۳ - سِجِّين (آیه ۷و۸ سوره مطففین)

(كَلَّا إِنَّ كِتابَ الفُجَّارِ لَفِي‌ سِجِّينٍ‌ • وَ ما أَدْراكَ ما سِجِّينٌ‌ • كِتابٌ مَرْقُومٌ)
(هرگز چنين نيست (كه آنها درباره قیامت مى‌پندارند)، به يقين نامه اعمال بدكاران در سجّين است. و چه مى‌دانى سجّين چيست؟! نامه‌اى است رقم زده شده (و حكمى است حتمى).)
از اين سه آيه بدست می‌آيد كه سجّين هم ظرف كتاب فاجران و هم كتاب مرقومى است اين سخن بنا بر تجسم عمل چنين است: اعمال گناهكاران مجسّم شده در محلى قرار ميگيرد و سجّين از آن اعمال تشكيل می‌شود و لذا می‌شود گفت كه سجّين همان جهنم است و چون اعمال خود سجنى براى مجرمين است بدين جهت سجّين ناميده شده و زيادت حروف در آن روشن كننده شدت زندان است چنانكه گفته‌اند.
مقابل سجّين، علیّین است كه فرموده‌
(كَلَّا إِنَّ كِتابَ الْأَبْرارِ لَفِي عِلِّيِّينَ • وَ ما أَدْراكَ ما عِلِّيُّونَ • كِتابٌ مَرْقُومٌ)»
(چنان نيست كه آنها درباره معاد مى‌پندارند بلكه نامه اعمال نيكان در عليّين است. و تو چه مى‌دانى عليّين چيست؟! نامه‌اى است رقم خورده (و حكمى است قطعى))


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۳۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۹۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۶۲.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۶۲۸.    
۵. یوسف/سوره۱۲، آیه۳۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۳۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۲۰۶.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۱۵۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۱۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۵۳.    
۱۱. شعراء/سوره۲۶، آیه۲۹.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۸.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۸۰.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۷۲.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۵.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۹۴.    
۱۷. مطففین/سوره۸۳، آیات۷- ۹.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۸.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۸۱.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۳۱.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۶۵.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۸۸.    
۲۳. مطففین/سوره۸۳، آیات۱۸- ۲۰.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۸.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۸۶.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۳۴.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۷۵.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۹۲.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سجن»، ج۳، ص۲۳۵.    






جعبه ابزار