• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سُنْبُل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سُنْبُل (به ضم سین و باء و سکون نون) از واژگان قرآن کریم به معنای خوشه است.



سُنْبُل به معنای خوشه است.


(كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ‌ سَنابِلَ‌ فِي كُلِ‌ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ ...) (همانند بذرى هستند كه هفت خوشه بروياند؛ كه در هر خوشه، يكصد دانه باشد....)
جمع آن سنابل و سنبلات است مثل‌ (وَ سَبْعَ‌ سُنْبُلاتٍ‌ خُضْرٍ) (و هفت خوشه سبز و هفت خوشه خشكيده.)
سنبله براى مفرد و سنبل براى مطلق است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۴۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۹۶.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۹۳.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۲۶۱.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۳۸۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۵۹۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۴۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۳۷.    
۱۰. یوسف/سوره۱۲، آیه۴۳.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۴۰.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۱۸۶.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۲۵۴.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۴.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۲۹.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سنبل»، ج۳، ص۳۴۱.    






جعبه ابزار