• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَیْر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: سیر (ابهام‌زدایی).


سَيْر (به فتح سین و سکون یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای راه رفتن است. مشتقات سیر که در آیات قرآن آمده عبارتند از: سيرَت (به فتح راء) به معنای حالت و وضع طبيعى و سَيّارَه (به فتح سین و راء) به معناى جماعت مسافر (قافله).



سَيْر به معنای راه رفتن است.


(وَ تَسِيرُ الْجِبالُ‌ سَيْراً) (و كوه‌ها از جا كنده و متحرک مى‌شوند!)
با تفعيل و باء متعدى می‌شود. مثل‌
(وَ يَوْمَ‌ نُسَيِّرُ الْجِبالَ وَ تَرَى الْأَرْضَ بارِزَةً) (و روزى را به خاطر بياور كه كوه‌ها را به حركت درآوريم؛ و زمین را آشكارا و هموار مى‌بينى.)
و نحو (فَلَمَّا قَضى‌ مُوسَى الْأَجَلَ وَ سارَ بِأَهْلِهِ ...) (هنگامى كه موسی مدّت قرار داد را به پايان رسانيد و همراه خانواده‌اش حركت كرد.)

۲.۱ - سیرت

سيرت، حالت و وضع طبيعى است.
(قالَ خُذْها وَ لا تَخَفْ سَنُعِيدُها سِيرَتَهَا الْأُولى‌) «عصا را بگير و نترس حتما آن را به حالت اول برمی‌گردانيم.»

۲.۲ - سیّاره

سيّاره، مؤنث سيّار است به معنى جماعت مسافر نيز آيد. (قافله)
(وَ أَلْقُوهُ فِي غَيابَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ‌ السَّيَّارَةِ) (او را در مخفى‌گاه چاه بيفكنيد؛ تا بعضى از قافله‌ها او را برگيرند.)
اين كلمه سه بار در قرآن آمده: مائده آیه ۹۶ یوسف آیه ۱۰ و ۱۹ .

۲.۳ - سیر در زمین

در قرآن مجيد به سير و گردش در زمین بسيار سفارش شده است.
يكى براى عبرت و گردش در آثار گذشتگان مثل‌ (قُلْ‌ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ) (بگو: روى زمين سير كنيد؛ سپس بنگريد سرانجام تكذيب‌كنندگان آیات الهی چگونه بود؟!) ايضا ۳۶ نحل ، ۶۹ نمل و غيره.
ديگرى براى تفكر در امر حق و شروع خلقت‌ چنان‌كه آمده‌ (قُلْ‌ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ) (بگو: در زمين بگرديد و بنگريد خداوند چگونه آفرینش را آغاز كرده است؟ سپس خداوند به همين گونه جهان آخرت را ايجاد مى‌كند؛ به يقين خدا بر هر چيزى تواناست.) آيه صريح است در اينكه گردش و كاوش در زمين شروع خلقت را به انسان خواهد فهماند و آخرت را نيز می‌شود از آن قياس گرفت.
با گردش در زمين خواهيم ديد چگونه باكتری‌هاى هوا به باتلاق‌ها ريخته مبدل به كرم‌ها می‌شوند. ملخ‌ها چگونه نوک دم خود را به زمين فرو برده و در آن تخم مى‌ريزند و آنگاه مبدل به كرم سپس به پروانه و آنگاه به ملخ می‌شوند.
می‌توان از اين‌ها پى برد و احتمال داد كه موجودات زنده در ابتدا به صورت تخم آفريده شده و آنگاه بزرگ گشته و شروع به تكثير كرده‌اند و نيز با كاوش در طبقات زمين می‌توان به قهقرى برگشت و اسرار صنع خدا را به دست آورد چه صريح است دستور خدا و چه كم است عبرت و عمل ما!!!.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۶۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۳۹.    
۴. طور/سوره۵۲، آیه۱۰.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۷.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۴۸.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۴۲.    
۱۰. کهف/سوره۱۸، آیه۴۷.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص ۲۹۹.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۲۱.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۴۶.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۳۲.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۷۵.    
۱۶. قصص/سوره۲۸، آیه۲۹.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص ۳۸۹.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۱.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۳.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۹۱.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۸۷.    
۲۲. طه/سوره۲۰، آیه۲۱.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۴۴.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۰۰.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۴.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۰.    
۲۷. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۰.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص ۲۳۶.    
۲۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۹۶.    
۳۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۱۲۹.    
۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۲۵.    
۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۶۹.    
۳۳. مائده/سوره۵، آیه۹۶.    
۳۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۱۴۱.    
۳۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۲۰۷.    
۳۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۸۰.    
۳۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۸۵.    
۳۸. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۰.    
۳۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۹۶.    
۴۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۱۲۹.    
۴۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۲۵.    
۴۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۶۹.    
۴۳. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۹.    
۴۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۱۰۶.    
۴۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۱۴۳.    
۴۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۳۶.    
۴۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۸۱.    
۴۸. انعام/سوره۶، آیه۱۱.    
۴۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص ۱۲۹.    
۵۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۲۵.    
۵۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۳۲.    
۵۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۳۰.    
۵۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۲۲.    
۵۴. نحل/سوره۱۶، آیه۳۶.    
۵۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۴۴.    
۵۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۳۵۶.    
۵۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۵۴.    
۵۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۵۶.    
۵۹. نمل/سوره۲۷، آیه۶۹.    
۶۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۸۷.    
۶۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۵۴.    
۶۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۶۲.    
۶۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۳۷.    
۶۴. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۰.    
۶۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص ۳۹۸.    
۶۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۱۷.    
۶۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۷۴.    
۶۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۳۵.    
۶۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۳۱.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سیر»، ج۳، ص۳۶۱.    






جعبه ابزار